بررسی تجربی تاثیر آموزش مهارت حل مسئله اجتماعی بر توانمند سازی روان شناختی معلمان دوره متوسطه و پایداری آن در طول زمان

هدف از اجرای پژوهش بررسی تاثیر آموزش مهارت حل مسیله اجتماعی برتوانمند سازی روان شناختی معلمان دوره متوسطه و بررسی پایداری آن در طول زمان بود. روش تحقیق مورد استفاده روش تجربی بودکه در آن از طرح نیمه آزمایشی پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه و مرحله پیگیری استفاده شد. نمونه مورد نیاز برای اجرای پژوهش، از بین جامعه معلمان مدارس متوسطه منطقه 19 شهر تهران انتخاب گردید. انتخاب نمونه، بر اساس فرمول کوکران و با استفاده از روش نمونه گیری غیراحتمالی صورت گرفت که در این چارچوب، تعداد 42 نفر انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها در مورد متغیر توانمندسازی روان شناختی از پرسشنامه اسپریتزر و دانسون (2005) استفاده شد. اعضای گروه آزمایش، در معرض آموزش مهارت های حل مسیله اجتماعی بر اساس الگوی دزوریلا و نزو(2007) قرارگرفتند که به شیوه گروهی طی 7 جلسه و هر جلسه به مدت 90 دقیقه ارایه شد. به اعضای گروه گواه، آموزشی ارایه نشد. برای تحلیل داده ها از آزمونهای تحلیل کوواریانس و t همبسته استفاده شد. نتایج نشان داد توانمندی روان شناختی معلمانی که آموزش مهارت های حل مسیله را دریافت کرده اند به طور معنی دار بالاتر از توانمندی روان شناختی معلمانی است که این آموزش را دریافت نکرده اند و برنامه آموزش مهارت های حل مسیله، در افزایش توانمندی روان شناختی معلمان تاثیر گذار بوده و در طول زمان از پایداری مناسبی برخوردار است. با توجه به تاثیر برنامه آموزش مهارت حل مسیله اجتماعی و پایدار بودن اثر آن می توان آنرا به عنوان روشی مفید برای توانمندسازی روان شناختی معلمان توصیه نمود