شناسایی اجزای مدل کسب وکار پلتفرم‏ های گوشه ‏ای (مورد مطالعه: پلتفرم ماهیگیری ورزشی ایران)

«ماهیگیری ورزشی»، تفریحی پرسود است که ایران به لحاظ اقلیمی برای انجام آن، کشوری مستعد محسوب می شود؛ اما پراکندگی و بی انسجامی جامعه ماهیگیری ورزشی کشور، از یک سو، به  جدا افتادن کنشگران این حوزه از همتایان خود در بسیاری از نقاط جهان منجر شده و از سوی دیگر، به بهره برداری های غیرمسیولانه ای انجامیده که بوم سازگان های آبی کشور را با خطر مواجه کرده است. با راه اندازی یک «پلتفرم»، می توان همه ذی نفعان ماهیگیری ورزشی ایران را گرد هم آورد و ضمن فراهم آوری اطلاعات لازم برای مدیریت بهینه این حوزه، ارتقای دانش و مهارت ماهیگیران، حفظ منابع طبیعی و رونق کسب وکارهای مرتبط را سبب شد. بر همین اساس، هدف این پژوهش، شناسایی اجزای مدل کسب وکار «پلتفرم ماهیگیری ورزشی ایران» بوده است. این پژوهش به روش «دلفی» انجام شده است. ایده اولیه درباره مصادیق اجزای نه گانه بوم کسب وکار اوستروالدر، با بررسی چهار پلتفرم ماهیگیری ورزشی بین المللی کسب شد. سپس، نظر و توافق خبرگان که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده بودند، در سه دور دلفی با استفاده از ابزار پرسش نامه جمع آوری شد. از مجموع 105 گویه، 18 گویه در دور دوم دلفی و 15 گویه در دور سوم به حد نصاب لازم نرسید و حذف شد. 72 گویه باقی ماند که بر اساس آن، بوم مدل کسب وکار پلتفرم، با 11 «بخش مشتری»، 29 «ارزش پیشنهادی»، 3 «کانال»، 11 «جریان درآمدی»، 3 شیوه «ارتباط با مشتری»، 2 «منبع کلیدی»، 2 «فعالیت کلیدی»، 3 «مشارکت کلیدی» و 4 بخش برای «ساختار هزینه» ارایه شد. بیشترین توافق خبرگان با درآمدزایی پلتفرم از راه «تبلیغات» و کمترین توافق برای حضور «نهادهای قانونی و ناظر» در پلتفرم و بهره مندی از مزایای آن را می توان یافته مهم این پژوهش دانست که با توجه به نقش مهم «اعتماد مشتریان» به پلتفرم، می تواند موفقیت و شکست یک پلتفرم را به همراه داشته باشد. این یافته به اکثر کسب وکارهای پلتفرمی در ایران، به ویژه بازارگاه ها تعمیم پذیر است.