تاثیر انواع مختلف بازیافت پس از یک وهله فعالیت شدید بر فعالیت آنزیم آلدولاز و برخی شاخص های هماتولوژیکال خون زنان دونده

هدف از این تحقیق، تغییرات حاد فعالیت آنزیم آلدولاز و برخی شاخ صهای هماتولوژیکال نسبت به ریکاوری های متفاوت است.

روش بررسی:

 این تحقیقا زنوع کاربردی وبه روش تحقیق نیمه تجربی است که به صورت میدان ی آزمایشگاهی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بر روی ورزشکاران نیمه حرف های زن رشته د و ومیدانی دوندگان شهر تهران انجام شد. نمونه گیری به صورت تصادفی ساده انجام شد. بدین شکل که پس از اطلا عرسانی و دعوت از افراد علاقه مند و پشت سر گذاشتن مراحل مقدماتی از بین دوندگان، سی نفر به عنوان نمونه تحقیق گزینش شدند و به صورت تصادفی در سه گروه ده نفری گروه بازیافت فعال دویدن، گروه بازیافت غیرفعال ماساژور ورزشی و غیرفعال نشستن جای گرفتند. فعالیت اصلی شامل یک مسابقه ورزشی بود. خون گیری از نمونه ها در سه مرحله پیش آزمون ناشتا ، پس از مسابقه و پس از ریکاوری انجام شد. در این تحقیق، جهت بررسی داده ها از آزمون تحلیل واریانسی کراهه و نرم افزارآماری spss نسخه 22 در سطح معناداری 05 / P<0 استفاده شد.

یافته ها :

نتایج این تحقیق نشان داد بین سه نوع روش بازیافت در تغییرات میزان فاکتورهای آلدولاز و گلبول قرمز تفاوت معناداری وجودندارد 05 / P>0 ، اما بازیافت به وسیله ماساژ بر کاهش میزان آلدولاز پس از فعالیت شدید ورزشی تاثیرگذار است. بین سه نوع روش بازیافت غیرفعال، دویدن نرم و ماساژ در میزان کاهش گلبولهای سفید و هموگلوبین، تفاوت معناداری به نفع ریکاوری توسط گروه ماساژ وجود دارد.

نتیجه گیری :

با توجه به نتایج می توان گفت از بین روشهای ریکاوری، استفاده از ماساژ بر کاهش فعالیت آلدولاز زنان ورزشکار پس از مسابقه دو موثرتر بود.