بررسی میزان شیوع نوزادان متولد شده با عارضه ی شکاف کام و لب شهر زابل در سال های 1399-1398

 شکاف‌های دهان- صورت، از ناهنجاری‌های مادرزادی بوده که به شکل شکاف لب با یا بدون شکاف کام و شکاف کام به تنهایی بروز می‌نمایند. هدف از این مطالعه، بررسی میزان شیوع شکاف کام و لب و عوامل خطرساز مرتبط با آن در گروهی از نوزادان شهر زابل از فروردین ماه 1398 تا پایان اسفندماه 1399بود.

شیوه‌ی مطالعه: 

این مطالعه، به صورت توصیفی- تحلیلی بر روی تمام موالید در بازه‌ی زمانی مذکور انجام شد. تعداد
88 تولد حاوی عارضه‌ی شکاف‌های دهان- صورت از ناهنجاری‌های مادرزادی بررسی شدند.

یافته‌ها: 

شیوع شکاف کام و لب در کل جمعیت مورد مطالعه، 2/22 نوزاد (0/22 درصد) به ازای هر 1000 تولد زنده بود. 35/2 درصد (31 نفر) شکاف کام و لب یک طرفه چپ، 31/8 درصد (28 نفر) شکاف کام، 20/5 درصد (18 نفر) شکاف کام و لب دو طرفه، 10/2 درصد (9 نفر) شکاف کام و لب یک طرفه راست، 1/1 درصد (1 نفر) شکاف لب و 1/1 درصد
(1 نفر) شکاف میانی داشتند. در پسرها به ترتیب شکاف کام، شکاف کام و لب یک طرفه چپ شایع‌ترین بود. در دخترها شکاف کام و لب یک طرفه چپ شایع‌ترین بود. نوزادان با شکاف کام و لب یک طرفه چپ، بیشترین میزان همراهی را با آنومالی‌ها داشتند.‌

نتیجه‌گیری: 

در این بررسی، شیوع شکاف لب و کام در نوزادان منطقه‌ی سیستان بالاتر از حد نرمال کشوری بود. شکاف کام و لب یک طرفه سمت چپ و شکاف کام شیوع بالایی داشت. در مردان نیز بیماری شایع‌تر بود.