ارزش پیشگویی کیفیت زندگی بر میزان بقای 5 ساله در بانوان مبتلا به سرطان پستان: یک مطالعه مقطعی

در دهه های اخیر «کیفیت زندگی به عنوان پیامدی در درمان بیماران مبتلا به سرطان مورد توجه متخصصان بالینی و محققین علوم بهداشتی بوده است. در حقیقت اندازه گیری کیفیت زندگی به کارگیری درمان را از نظر ارزش افزایش طول عمر بیمار با توجه به جنبه های اجتماعی و روانی در کنار جنبه های فیزیکی مورد ارزشیابی قرار می دهد. این امر که آیا کیفیت زندگی به عنوان» عاملی مؤثر بر میزان بقا در سرطان«دارای اثر است نیز اخیرا مورد توجه قرار گرفته است. مطالعه اخیر به صورت مقطعی با رویکردی آینده نگر به منظور تعیین ارزش پیشگویی امتیاز کیفیت زندگی بر بقای 5 ساله در بانوان مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی شهر تهران در یک سال تقویمی انجام شد. در مجموع کیفیت زندگی 167 بیمار مبتلا به سرطان پستان در دو مقطع پیش از تشخیص نهایی و سه ماه پس از تشخیص (انجام مراحل درمانی) اندازه گرفته شده و از نظر بقای 5 ساله نیز مورد پیگیری قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری کیفیت زندگی، نسخه فارسی پرسشنامه European Organization for Research and Treatment of Cancer Quality of Life Questionnaire، (QLQ-C30، BR23 بود. تحلیل رگرسیون Cox نشان داد که در مرحله پیش از تشخیص نهایی، هیچیک از متغیرهای وارد شده در معادله (سن، مرحله بالینی، وضعیت تاهل، امتیاز عملکردی ECOG و کیفیت زندگی) بر میزان بقا دارای اثر پیشگویی کننده نبودند. در مرحله درمانی پس از همخوان نمودن متغیرهای سن و مرحله بالینی بیماری، نتایج تحلیل رگرسیون Cox نشان داد که انجام درمان کمکی به عنوان درمان اولیه و سطح پایین تر کیفیت زندگی بر میزان بقای 5 ساله ارزش پیشگویی کننده داشتند.
(HR for neo-adjuvant therapy=12.4، 95%CI=4.9-31، P=0.0001، HR for QLO=0.98، 95%CI=0.97-0.99، P=0.007) با توجه به یافته های مطالعه به نظر می رسد به کارگیری دستورالعمل های درمانی معتبر و نیز ارتقای کیفیت زندگی در بهبود بقا در بیماران مبتلا به سرطان پستان دارای اهمیت است.