ارائه چارچوب و ارزیابی آمادگی زنجیره تامین با رویکرد مشارکتی در صنعت خودرو ایران

برنامه ریزی، پیش بینی و پرسازی مجدد مشارکتی (CPFR) رویکردی مشارکتی برای به اشتراک گذاری و یکپارچه سازی اطلاعات میان شرکای تجاری زنجیره تامین است. این رویکرد می تواند از بروز موانع متداول در زنجیره تامین مانند عدم برقراری ارتباط به موقع بین شرکای تجاری و عدم اطمینان در عرضه و تقاضا جلوگیری نماید. با توجه به منافع این رویکرد، هدف از انجام این پژوهش ارایه چارچوبی برای ارزیابی آمادگی شرکت های ایرانی صنعت خودروسازی برای پیاده سازی CPFR می باشد که در بازه زمانی اردیبهشت تا آذر 1398 انجام شده است. بر اساس فرآیند روش شناسی سندلوسکی و باروسو عوامل موثر بر پیاده سازی CPFR شناسایی و پس از انجام آزمون فریدمن در نرم افزار SPSS و برای تعیین مهم ترین عوامل، چارچوبی برای ارزیابی آمادگی تدوین شد. پس از بررسی روایی محتوایی چارچوب به روش لاوشه توسط 30 خبره، چارچوب نهایی ارزیابی آمادگی در قالب پرسشنامه توسط پرسنل ارشد زنجیره تامین و مدیران 10 شرکت خودروسازی تکمیل گردید. نتایج با توجه به محاسبه میانگین کسب شده و براساس 3 سطح آمادگی تعریف شده (پایین، متوسط، بالا)، نشان داد شرکت های خودروسازی ایرانی به طور کلی از سطح آمادگی متوسطی برای پیاده سازی CPFR برخوردارند. نتایج حاصل از این پژوهش به شرکت های فعال در صنعت خودروسازی ایران کمک خواهد کرد تا پس از ارزیابی میزان آمادگی خود و اطمینان از وجود آن، اقدام به پیاده سازی رویکرد مشارکتی CPFR با شرکای تجاری خود کنند و مانع از شکست پروژه همکاری و اتلاف منابع سازمانی خواهد شد.