بیان نوروتروفین ها در سلول های بنیادی چربی در شرایط کشت آزمایشگاهی و پس از پیوند به موش مدل پارکینسونی

سلول های بنیادی بافت چربی (ASCs) در شرایط آزمایشگاهی، فاکتورهایی را در محیط کشت شان ترشح می کنند، که به آن محیط کاندیشنال (CM) می گویند. در این مطالعه بیان نوروتروفن ها در محیط های کشت آزمایشگاهی و پیوندی در موش های مدل پارکینسونی بررسی شد.

مواد و روش ها:

مطالعه حاضر بیان ژن های نوروتروفین را در شرایط برون تنی و درون تنی مورد بررسی قرار داده است. شرایط برون تنی شامل ارزیابی بیان ژن های مذکور در محیط کاندیشنال حاصل از 21 روز کشت سلول های بنیادی چربی (گروه کشت) و گروه پیوند که به زیر گروه های موش های مدل پارکینسونی دریافت کننده سلول های بنیادی چربی (گروه سلول)، دریافت کننده سلول و محیط کاندیشنال (گروه سلول+ محیط کاندیشنال) تقسیم شدند. جهت کنترل پیوند، گروه های مدل پارکینسونی و شم: موش هایی که به آن ها به ترتیب 6-OHDA (نوروتوکسین) و نرمال سالین (حلال نوروتوکسین) به جای نوروتوکسین تزریق شده بود، نیز طراحی شد. تمام تزریقات در ناحیه جسم مخطط سمت راست، با استریوتاکس انجام شد. پس از 8 هفته، نمونه ها جمع آوری شدند.

یافته ها:

افزایش معنی دار بیان BDNF و NT3 در گروه های سلول + محیط کاندیشنال و سلول در مقایسه با گروه کشت مشاهده شد. بیان NT3 در گروه سلول و بیان NGF در گروه های کشت و سلول کاهش معنی داری را نسبت به سلول + محیط کاندیشنال نشان داد.

نتیجه گیری:

ASCs  زمانی که به همراه محیط کاندیشنال در محل آسیب پیوند زده می شوند، تحت تاثیر ریزمحیط قادرند سلول های آسیب دیده را در جهت بیان میزان بالای نوروتروفین ها القاء کنند. این سلول ها کاندید مناسبی جهت سلول درمانی خواهند بود.