برآورد ذخیره کربن زی توده و لاشبرگ در جنگل های دست کاشت در پارک جنگلی لویزان تهران

در این پژوهش که باهدف تعیین مناسب ترین درختان شهری برای ترسیب کربن  انجام شد، مقدار ذخیره کربن در زی توده و لاشبرگ تیپ های جنگلی دست کاشت در پارک جنگلی لویزان تهران مقایسه گردید.

شش تیپ جنگل کاری 40 ساله شامل کاج تهران-سرو سیمین (Pinus eldarica-Cupressus arizonica) (خالص سوزنی برگ)، اقاقیا-ون (Robinia pseudoacacia-Fraxinus sp.) (خالص پهن برگ) و اقاقیا-ون و سروسیمین-اقاقیا (آمیخته) بابیش ترین مساحت در پارک جنگلی لویزان تهران انتخاب و در هرتیپ 25 قطعه نمونه 100 مترمربعی پیاده شد. در هر قطعه نمونه، ویژگی های کمی درختان شامل قطر برابر سینه (DBH)، ارتفاع درخت (H)، ارتفاع تنه و دو قطر عمود بر هم تاج برای تعیین زی توده و ذخیره کربن هر تیپ جنگل کاری، اندازه گیری شد. در هر قطعه نمونه اصلی، یک ریز قطعه نمونه یک متر مربعی برای جمع آوری لاشبرگ پیاده شد. چون داده ها براساس آزمون شاپیرو-ویلک نرمال بودند، میانگینهای متغیرهای کمی درختان و ترسیب کربن با آزمون دانکن مقایسه شد. برای درک تاثیر مهمترین متغیرهای کمی درختان در پراکنش قطعات نمونه آنالیز PCA در نرم افزار PC-ORD نسخه 5 اجرا شد.

نتایج این پژوهش نشان داد که تیپ های سرو سیمین (131.3 کیلوگرم در درخت) و اقاقیا (14.1 کیلوگرم در درخت) به ترتیب بیش ترین و کم ترین ذخیره کربن زی توده را دارند. بیش ترین و کم ترین مقدار کربن ذخیره شده در لاشبرگ به ترتیب مربوط به تیپ های کاج تهران (1.2 تن در هکتار) و ون (0/1  تن در هکتار) بود.

براساس نتایج، می توان بیان کرد که تیپ های جنگل کاری مختلف توانایی متفاوتی در ذخیره کربن در زی توده و لاشبرگ دارند. به طور کلی، پتانسیل ذخیره کربن در سوزنی برگان (سرو سیمین و کاج تهران) بیشتر از پهن برگان (اقاقیا و ون) در منطقه مورد مطالعه بود.