ارزیابی عوامل موثر بر عود بیماری لنفوم هوچکین با استفاده ازمدل جنگل تصادفی بقا و مقایسه آن با مدل رگرسیون کاکس

در بسیاری از تحقیقات پزشکی، رگرسیون خطرات متناسب کاکس برای بررسی توزیع بقای بیماران سرطانی، مبتنی بر گروه بندی های دموگرافیک و کلینیکی به کار برده می شود. هدف از این مطالعه تعیین عوامل موثر بر بقای بیماران مبتلا به لنفوم هوچکین با استفاده از روش ناپارامتری جنگل تصادفی بقا (RSF) و مقایسه آن با مدل خطرات متناسب کاکس است.

در این مطالعه کوهورت گذشته نگر، پرونده های تمامی بیماران مبتلا به لنفوم هوچکین که در طی سال های 1381 (فروردین) تا 1391 (اسفند) به مرکز آنکولوژی و هماتولوژی بیمارستان شفای اهواز مراجعه نمودند، مورد بررسی قرار گرفتند. بقای بیماران از زمان تشخیص اولیه بیماری تا عود بیماری محاسبه شد. برای ارزیابی روند بیماری، ویژگی های جمعیت شناختی و متغیرهای مربوط به بیماری (شامل مرحله بیماری، شیمی درمانی، محل درگیری لنف و غیره) از پرونده 387 بیمار مبتلا به لنفوم هوچکین استخراج شد. تحلیل داده ها با نرم افزار R4.0.3 و با استفاده بسته های survival و RandomForestSRC انجام شد.

یافته ها: 

نتایج حاصل از مدل کاکس نشان می دهد که LDH (001/0=P) و طبقه بندی کلاسیک لنفوم (001/0<p) معنادار می باشند. نتایج برازش مدل RSF نشان داد که مهمترین متغیرهای موثر بر عود به ترتیب مرحله بیماری، شیمی درمانی، طبقه بندی کلاسیک لنفوم و هموگلوبین بودند. همچنین مدل RSF براساس شاخص های مناسبت مدل (شاخص هماهنگی=9/84) نسبت به مدل کاکس (شاخص هماهنگی=6/57) عملکرد بهتری داشت.

نتیجه گیری: 

در صورتی که تعداد متغیرها زیاد بوده و بین متغیرها رابطه وجود داشته باشد، مدل RSF، متغیرهای مهم و تاثیرگذار بر بقای بیماران را بدون نیاز به پیش فرض های محدودکننده با دقت بالا نسبت به مدل کاکس شناسایی می کند.