گوناگونی ریختی و بیوشیمیایی جمعیتهای Papaver pseudo-orientale Medw. در شمال غرب ایران
گونه ی خشخاش Papaver pseudo-orientale Medw. گیاهی شش گان، دارای 42 کروموزوم و از تیره خشخاش است که در شمالغربی ایران و بخش شرقی ترکیه یافت می شود. در پژوهش حاضر، سه جمعیت از این گونه از سه رویشگاه (سولیک، گلشیخان و قطور) در استان آذربایجان غربی جمعآوری شدند و ویژگی های ریختی، محتوای اسیدهای آمینه، اسیدهای چرب و تبایین آن ها مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که در درون هر سه جمعیت، طول دمبرگ دارای بیشترین تنوع بود. همچنین، ویژگی های فاصله میان دو لوب برگ و طول دمبرگ دارای بیشترین ضریب گوناگونی میان جمعیتها بودند. در هر سه جمعیت کپسول در مقایسه با سایر اندامهای مورد مطالعه، بالاترین مقدار تبایین را به خود اختصاص داد و جمعیت گلشیخان بیشترین مقدار تبایین در کپسول را داشت. همچنین، جمعیت گلشیخان از لحاظ داشتن مقدار تبایین در ریشه خود نسبت به دو جمعیت دیگر برتری داشت. بیشترین مقدار کل اسید آمینه های اندازه گیری شده در ساقه و برگ به ترتیب در جمعیت گلشیخان و جمعیت سولیک مشاهده شد. نتایج این پژوهش میتواند برای برنامه های اصلاحی این گونه ارزشمند به کار برده شده و در راستای اهلی سازی این گیاه آلکالوییددار مورد استفاده قرار گیرد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.