مدل سنجش توان دانشگاه ها جهت تبدیل به دانشگاه کارآفرین

پژوهش در خصوص ابعاد، مقوله های اصلی و مولفه های تشکیل دهنده مدل سنجش توان دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی برای تبدیل به دانشگاه های کارآفرین، دانشی راهبردی در مطالعات بین رشته ای است. این مقاله در پی تدوین راهبردی برای توان سنجی مراکز آموزش عالی برای تبدیل به دانشگاه های کارآفرین است. در این پژوهش پس از استخراج شاخص های دانشگاه کارآفرین و عوامل بین رشته ای ایجاد کننده این شاخص ها، اولویت بندی و وزن هر یک از آنها برای ارایه مدلی برای سنجش توان موسسات آموزش عالی برای تبدیل شدن به دانشگاه کارآفرین سنجش شده است. استخراج این دانسته های جدید با بهره گیری از نظرات صاحب نظران بین رشته ای صورت پذیرفته است. از نظر گردآوری داده ها، نوعی تحقیق توصیفی است. پرسش نامه های برخط در اقشار مختلف دانشگاه هایی توزیع شد. در این تحقیق برای ارزیابی پایایی ابزار پژوهش از روش و فرمول آلفای کرونباخ و به منظور بررسی اعتبار (روایی) گویه های پرسش نامه، از تحلیل عاملی اکتشافی استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان می دهد که دوازده عامل داخلی و خارجی در ایجاد و تقویت شصت و نه شاخص لازم برای تبدیل به دانشگاه کارآفرین تاثیر دارند. 28.04% از این مدل به عوامل شاخص ساز ساختاری، 65.97% به عوامل شاخص ساز محتوایی و فقط 5.98% از عوامل به شاخص های زمینه ای مربوط است. راهبرد پیشنهادی این مقاله توجه به شاخص های محتوایی در مرتبه اول و در مرتبه دوم توجه به شاخص های ساختاری در موسسات آموزش عالی برای تبدیل به دانشگاه کارآفرین است. در این راهبرد 68.20% از عوامل موثر بر آمادگی موسسه آموزش عالی به عوامل داخلی آن و تاثیر عوامل خارجی کمتر از یک سوم (31.80%) است.