تبیین مهمترین موانع همگرایی روابط ایران و مصر (2018 الی 2022)

همواره در ادبیات ژیوپلیتیک، از همگرایی میان دو کشور به عنوان در هم آمیزی سیاسی، اقتصادی و استراتژیک کشورها یاد می کنند، همگرایی های بین المللی، علاوه بر اینکه می تواند باعث ارتقاء جایگاه ژیوپلیتیکی یک کشور شود، می تواند بر گسترش نفوذ آن کشور در قلمروهای ژیوپلیتیکی نیز بیانجامد. با توجه به جایگاه و کارکرد دوکشور ایران و مصر در معادلات منطقه خاورمیانه، وجود موانع همگرایی میان این دوکشور، می تواند، پیامدهای گسترده ای را در این منطقه جغرافیایی در پی داشته باشد، به این منظور پژوهش حاضر، با روش توصیفی - تحلیلی و از نظر هدف، کاربردی، تبیین، مهمترین موانع همگرایی روابط ایران و مصر (2018 الی 2022) را مورد مطالعه قرار داده است. در پژوهش حاضر، جامعه آماری، صاحب نظران ، کارشناسان و اساتید رشته های ژیوپلیتیک و روابط بین الملل را تشکیل می دهند، که حجم نمونه، تعداد 50 نفر بر اساس مدل کوکران تخمین زده شد. در راستای تحلیل یافته های تحقیق نیز، از آزمون میانگین در نرم افزار spss استفاده گردید. نتایج نشان داد، عوامل فرامنطقه ای، منطقه ای و داخلی از مهمترین موانع همگرایی میان دو کشور ایران و مصر می باشد، که در این میان نقش عوامل فرامنطقه ای، بیش از سایر عوامل می باشد که در این بین حمایت های مصر از تشدید تحرکات نظامی آمریکا در خاورمیانه، ایدیولوژی صدور انقلاب ایران در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا، حمایت از محور مقاومت و جانبداری مصر از پیمان "صلح ابراهیم" بیشترین اثرات را در افزایش واگرایی های ایران و مصر ایفا نموده اند.