تحلیل عوامل موثر در توسعه گردشگری تاریخی در دوران بحران در تهران با رویکرد اقتصاد مقاومتی

صنعت گردشگری به عنوان یکی از ارکان های توسعه اقتصادی محسوب میگردد که نقش موثری در فرآیند توسعه اقتصادی جوامع دارد و یکی از مهمترین مولفه های اقتصاد مقاومتی می باشد. هدف مقاله بررسی عوامل موثر در توسعه گردشگری تاریخی دردوران بحران در تهران با رویکرد اقتصاد مقاومتی می باشد. روش مورد استفاده، روش توصیفی- تحلیلی است. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان معادل 384 نفر تعیین شد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه 59 سوالی محقق ساخته می باشد. داده های گردآوری شده با استفاده از آزمون فریدمن و نرم افزار SPSS و تحلیل مسیر معادلات ساختاری در نرم افزار AMOS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. همچنین به لحاظ اولویت بندی شاخص اقتصادی با ضریب 0.27 در رتبه اول، شاخص زیربنایی- ساختاری با ضریب 0.24 در رتبه دوم و شاخص زیست محیطی با ضریب 0.22 در جایگاه سوم و شاخص اجتماعی-فرهنگی با ضریب 0.19 در جایگاه چهارم قرار گرفتند.