بررسی ارتباط اجزای سه گانه نشانه های مربوط به مفهوم عشق در اشعارفاروق جویده با تکیه بر نظریه پیرس

نشانه شناسی به عنوان یکی از روش های نقد ادبی به تحلیل ساختار دلالتی شعر می پردازد. الگوی سه گانه پیرس برای نشانه به عنوان یکی از الگوهای دقیق برای شناخت رابطه نشانه های زبانی در بافت متن شعر است که منجر به کشف داده های پنهان در سطوح زیرین و ژرف متن می شود. فاروق جویده جزء شاعران رمانتیکی است که مفهوم عشق در قاموس واژگانی و چارچوب اندیشگانی او دارای بار معنایی و دلالت های ضمنی متعدد و متنوعی است و او کوشیده که با زبانی ادبی و غیرمستقیم و از طریق شبکه ای از تصاویر شعری و نشانه های زبانی اغراض و مضمون های شعری خود را بیان کند. لذا پژوهش حاضر می کوشد تا بر اساس شیوه توصیفی و تحلیلی و با تکیه بر نظریه پیرس به نشانه شناسی الفاظ دلالت کننده بر مفهوم عشق بپردازد و چگونگی ارتباط بخش های نشانه یعنی نمود، تفسیر و موضوع را در خلق نشانه های مربوط به عشق را واکاوی کند. بر اساس یافته های پژوهش جویده در قالب رمزگان های زیبایی شناسی، مکانی و زمانی و محور افقی و عمودی کلام نشانه های شعری مربوط به مفهوم عشق را پدید آورده و با بارگذاری معانی و دلالت های ضمنی متعدد برای الفاظ دلالت کننده بر مفهوم عشق ظرفیت معنایی واژگان شعرش را بالا برده است و با زبانی مجازی و پوشیده مقصود خود را بیان داشته است.