نماد و نقش آن در فرازمانی بودن قصه های قرآنی (مطالعه موردی داستان حضرت موسی (علیه السلام))
قرآن کریم مفاهیم معنوی و انتزاعی را به کمک نماد به شکل ساختهای مادی مجسمسازی نموده و تصویرهای پویا و موثر در ذهن مخاطب میآفریند و بر اندیشههای انسانی تاثیر میگذارد. یکی از تفاوتهای قصه قرآنی با دیگر داستانهای بشری، قابلیت انطباقپذیری و الگوبرداری فرازمانی است و کارکرد نماد، یکی از عوامل پدیدآورنده فرازمانی بودن قصه قرآنی است. داستان حضرت موسی (علیهالسلام) به عنوان گستردهترین قصه قرآنی، بالاترین حجم استفاده از نماد را دارد. کارکرد نماد از عوامل پدیدآورنده پویایی و قابلیت انطباقپذیری و الگوبرداری فرازمانی این داستان است؛ به گونهای که احساسات و اندیشه درونی مخاطب را در طول تاریخ به خود واداشته و او را شیفته و دلباخته خود نموده است. این پژوهش ضمن بررسی چیستی نماد، به این پرسش پاسخ میدهد که کارکرد نماد در قصه حضرت موسی (علیهالسلام) چگونه سبب فرازمانی شدن این قصه شده است و عصا نماد قدرتنمایی، گوساله سامری نماد کجروی، بهانههای بنیاسراییلی نماد بهانهجویی و لجبازی، آسیه نماد خویشتنداری را بررسی میکند و فرعون، هامان و قارون را به عنوان سه نماد باطل جبهه سیاسی، اعتقادی و اقتصادی معرفی میکند.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.