اپیدمیولوژی توصیفی بیماران ثبت شده مالاریا از سال 1380 الی 1399 در جمعیت تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مازندران

مالاریا یکی از عفونت‎های ناشی از انگل‎های داخل خون است. علی‎رغم اقدامات صورت گرفته جهت پیشگیری و درمان مالاریا، هنوز به عنوان یکی از مشکلات سلامت در برخی از نقاط ایران مطرح می‎گردد. مطالعه حاضر با هدف بررسی ویژگی‎های دموگرافیکی و کلینیکی بیماران مبتلا به مالاریا از سال 1380 الی 1399 در جمعیت تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مازندران، انجام پذیرفت.

مواد و روش ها: 

در این مطالعه توصیفی، کل موارد مثبت مالاریا ثبت شده در مرکز مدیریت بیمارهای معاونت بهداشتی استان مازندران از سال‎های 1380 تا 1399 به صورت سرشماری وارد مطالعه شدند. جهت گردآوری داده‎های مورد نیاز از اطلاعات ثبت شده شبکه‎های بهداشت و معاونت بهداشتی استان مازندران استفاده شد. داده‎های به دست آمده در مطالعه توسط نرم‎افزار آماری SPSS نسخه 23 تجزیه و تحلیل شدند.

یافته ها:

 مجموعا 649 بیمار در بازه زمانی مورد نظر ثبت شدند که 591 بیمار (91/1 درصد) مرد و مابقی زن بودند. میانگین سنی بیماران وارد شده در مطالعه 10/1±26 سال بود. بیش‎ترین و کم‎ترین فراوانی نسبی مالاریا به ترتیب در گروه سنی 20 تا 29 سال (49/5 در هر صد هزار نفر) و گروه سنی 70 سال و بالاتر (6 در هر میلیون نفر) مشاهده شد. شایع‎ترین انگل، پلاسمودیوم ویواکس بود که در 624 بیمار (96/6 درصد) مشاهده شد. شایع‎ترین فصل درگیری بهار، و شیوع مالاریا در بازه‎ی زمانی مورد نظر در حال کاهش بوده است.

اگر چه روند رو به کاهش در طی سال‎های 1380 تا 1399 برای موارد ثبت شده از مالاریا مشاهده شد. اما در نظر گرفتن مولفه ‎ های اجتماعی، اقتصادی و جمعیت شناختی در درک اپیدمیولوژی توصیفی این بیماری و پیش‎بینی کانون‎های انتقال می ‎تواند بسیار کمک ‎کننده باشد.