ارزیابی رابطه اینسایزور های سنترال ماگزیلا با اینسایزیو پاپیلا در دنچر کامل و مقایسه آن با افراد با دندان

این مطالعه با هدف ارزیابی رابطه اینسیزورهای سانترال ماگزیلا با اینسیزیو پاپیلا در دنچر کامل و مقایسه آن با افراد با دندان انجام پذیرفت.

مواد و روش ها: 

در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، فاصله افقی بین حداکثر برجستگی سطح لیبیال اینسیزورهای سانترال ماگزیلا تا نقطه میانی و نقطه خلفی اینسایزیو پاپیلا به وسیله ی کولیس بر روی کست تهیه شده از 30 بیمار با دندان و 30 دنچر کامل که در دانشکده دندان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مازندران ساخته شده بود، اندازه گیری شد.

یافته ها: 

با استفاده از آزمون T فاصله میانگین از نقطه میانی اینسایزیو پاپیلا تا سطح لیبیال در افراد با دندان 0/866±9/641 میلی متر و در دنچرهای کامل 1/504±8/851 میلی متر اندازه گیری شد. هم چنین فاصله میانگین از نقطه خلفی اینسایزیو پاپیلا تا سطح لیبیال در افراد با دندان 1/264±12/815 میلی متر و در دنچرهای کامل 1/837±10/788 میلی متر بوده است. از آزمون T مستقل جهت مقایسه دو گروه استفاده شد. در تعیین فاصله نقطه میانی تا سطح لیبیال اختلاف بین دو گروه با دندان و دنچرهای کامل، از لحاظ آماری معنی دار و به طور میانگین 0/790 میلی متر بوده است (0/05>P). هم چنین در تعیین فاصله نقطه خلفی تا سطح لیبیال نیز اختلاف بین دو گروه از لحاظ آماری معنی دار بوده است و اختلاف آن ها در این مورد 0/407±2/026 میلی متر محاسبه شد (0/001>P).

با توجه به محدودیت های مطالعه استفاده از نقطه ی میانی اینسیزیو پاپیلا نسبت به نقطه خلفی جهت ارزیابی مکانی دندان های قدامی در بیماران پروتز کامل پیشنهاد می شود.