ارزیابی نقش سبک های رهبری فرماندهان و مدیران بر تصمیم گیری مشارکتی کارکنان حاضر به خدمت شهرهای ساحلی فرماندهی انتظامی استان مازندران

هدف پژوهش حاضر، ارزیابی نقش سبک‌های رهبری فرماندهان و مدیران بر تصمیم‌گیری مشارکتی کارکنان حاضر به خدمت شهرهای ساحلی است. پژوهش از حیث هدف کاربردی است؛ زیرا می‌توان از نتایج این پژوهش برای ارتقای اثربخشی سازمانی در فرماندهی انتظامی استان مازندران استفاده کرد و به‌طور خاص می‌خواهیم از نتایج این پژوهش در جهت ارتقای اثربخشی سازمانی، در این فرماندهی استفاده کنیم. این پژوهش به‌صورت میدانی به روش پیمایشی با تحلیل هم‌بستگی و تبیین آن در جامعه آماری انجام شد. جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان ستاد فرماندهی انتظامی استان مازندران تشکیل می‌دهد که نمونه آماری برابر 223 نفر است. برای گردآوری داده‌های پژوهش از پرسش‌نامه استاندارد سبک رهبری کلارک (2002) و پرسش‌نامه استاندارد تصمیم‌گیری مشارکتی فتح‌الهی (1391) استفاده شده است که پژوهش از نوع کمی می‌باشد. روایی پرسش‌نامه‌ها به‌وسیله اساتید محترم مورد تایید قرار گرفت و پایایی آن با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ به‌ترتیب 78/0 و 86/0 به‌دست آمد. برای تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها از آزمون آماری هم‌بستگی، رگرسیون و آزمون فریدمن با استفاده از نرم‌افزار SPSS استفاده شده است. نتایج نشان می‌دهد که سبک رهبری اثر مثبت و معنادار بر تصمیم‌گیری مشارکتی دارد. هم‌چنین ابعاد سبک رهبری اثر مثبت و معنادار بر تصمیم‌گیری مشارکتی دارند. با توجه به آزمون فریدمن نیز به‌ترتیب بیش‌ترین میانگین اختصاص به سبک رهبری واگذار‌کننده و سپس سبک رهبری دموکرات و در نهایت سبک رهبری خودکامه قرار داشته است.