جنسیت، گردش گری و انحراف: تبیین رفتار انحرافی زنان ساکن و گردش گر در شهرهای مازندران

پژوهش حاضر به بررسی تاثیر متغیرهای هم‌بستگی اجتماعی، تعهد گروهی و ابعاد آنان بر میزان عمل انحرافی در میان زنان ساکن و گردش‌گر شهرستان‌های مازندران تمرکز دارد. روش اجرای پژوهش پیمایشی بوده، برای دست‌یابی به این هدف ابتدا با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای، گردش‌گران و ساکنین 5 شهر تنکابن، نوشهر، آمل، ساری و بهشهر انتخاب و در مرحله بعد، تعداد 134 نفر از زنان گردش‌گر و 140 نفر از زنان ساکنین به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. به‌منظور تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار اس‌پی‌اس‌اس استفاده شد. برای اطمینان از اعتبار پرسش‌نامه، از اعتبار صوری و برای بررسی روایی پرسش‌نامه از آلفای کرونباخ استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که تفاوت معناداری میان زنان ساکن و گردش‌گر در پایبندی مصرف و روابط جنسی وجود ندارد، اما توانایی تبیین تغییرات متغیر وابسته در زنان گردش‌گر نسبت به زنان ساکن بیش‌تر بوده است و در این میان، ابعاد احساس دوستی و تعهد ارزشی ضریب تاثیرشان معنادار بوده است.