بررسی روند تغییر پوشش گیاهی در فلات مرکزی ایران به کمک سری های زمانی ماهواره ای بین سال های 2002 -2018

پوشش گیاهی از مجموعه هایی که به صورت خود به خود در حال رشد هستند، تشکیل شده است. محصولات شاخص پوشش گیاهی مودیس (MODIS (VI)) در چندین مطالعه سیستم رصد زمین (EOS)، نقش عمده ای ایفا می کنند. هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی روند تغییرات پوشش گیاهی در محدوده فلات مرکزی ایران با استفاده از سری زمانی داده های سنجش از دور است. استفاده از این داده ها که مربوط به سنجنده مودیس (MOD13A2) MODIS) و ماهواره ترا (Terra) هستند، 16 روزه بوده و با قدرت تفکیک مکانی 1 کیلومتر ارایه می شوند، در طی سال های 2018 -2002 انجام پذیرفت. برای این منظور از معنی داری روش های من کندال و همبستگی خط پارامترهایی مانند حداکثر پوشش گیاهی ماهانه و حداکثر پوشش گیاهی سالانه بر اساس حداکثر پوشش گیاهی ماهانه در سطح 1 درصد استفاده شد. این دو روش بررسی معنی داری، نتایج مشابهی نشان دادند، از این رو، بررسی روند تغییرات پوشش گیاهی با استفاده از هر دو آن ها امکان پذیر است. با توجه به خشک و نیمه خشک بودن منطقه، براساس مطالعات مشابه، شاخص پوشش گیاهی PVI1 مناسب ترین شاخص پوشش گیاهی در منطقه مورد مطالعه تشخیص داده شد. بررسی روند معنی داری این شاخص پوشش گیاهی نشان داد در محدوده فلات مرکزی ایران، افزایش معنی داری پوشش گیاهی در استان های قم، سمنان، خراسان جنوبی، اصفهان و یزد قابل مشاهده است (مقادیر ضریب همبستگی، بزرگ تر از 0/18+ برای تصاویر ماهانه و اعداد بیش تر از 0/606+ برای تصاویر سالانه (سطح معنی داری یک درصد)). چنین کاهش معنی داری پوشش گیاهی در استان های خراسان رضوی، قم، اصفهان و یزد مشاهده گردید (مقادیر ضریب همبستگی کم تر از 0/18- برای تصاویر ماهانه و اعداد کوچک تر از 0/606- برای تصاویر سالانه (سطح معنی داری یک درصد). نتایج این مطالعه مناطق حساس و آسیب دیده فلات مرکزی ایران را به خوبی نشان داد که در آینده می تواند در مدیریت بهتر پوشش گیاهی موثر باشد.