بررسی تطبیقی عناصر داستان در داستان های کوتاه آتش خاموش سیمین دانشور و آینه های مردم وداد سکاکینی

ادبیات تطبیقی از مباحث مهم پژوهش ادبی به شمار می رود و می تواند نشان دهنده ی تاثیر و تاثر ادبیات در ملت های مختلف باشد، همچنین داستان و داستان نویسی از مهم ترین ارکان ادبیات به شمار می رود و شناخت عناصر داستان به درک بهتری از آن می انجامد. در این مقاله سعی شده با بررسی تطبیقی عناصر داستانی در اولین مجموعه ی داستان کوتاه دو نویسنده ی زن در ایران و سوریه یعنی "آتش خاموش" نوشته ی خانم سیمین دانشور و "آینه های مردم" نوشته ی خانم وداد سکاکینی به وجوه تفاوت و اشتراک موجود در سبک و عناصر داستانی پرداخته شود.ادبیات قدیم در ایران و سوریه با مفهوم قصه گویی و حکایت پیوند خورده و هر دو کشور همزمان با پدیده ی داستان کوتاه به عنوان نوع ادبی معاصر آشنا شدند و تجربه های داستان نویسی در این دو کشور شرقی با نویسندگان مرد شروع شده ولی دیر یا زود زنان نویسنده هم به جمع نویسندگان داستان کوتاه پیوستند، در ایران سال 1327 ش/ 1948 م سیمین دانشور با چاپ کتاب آتش خاموش که اولین مجموعه داستان به قلم یک زن و به زبان فارسی است؛ ظهور یک داستان نویس زن را نوید داد. در سوریه، پیشگام داستان نویسی میان زنان وداد سکاکینی بود که ابتدا داستان-هایش را در ستون داستان هفتگی در بعضی مجله ها چاپ می کرد سپس اولین مجموعه ی داستانی خود "مرایا الناس" (آینه های مردم) سال 1324ش/ 1945م به چاپ رساند. عمده ترین موضوعاتی که زنان در ابتدا به آن توجه داشتند، مسایل مربوط به زنان بود، اما بعدها، زنان به مسایل مختلفی که مربوط به انسان، کودک، خانواده و وطن است، رسیدگی کردند. نویسندگان زن سعی کردند به تدریج به تکنیک های فنی در نگارش داستان کوتاه بپردازند که بعدها به ارتقای سطح داستان کوتاه در ایران و سوریه کمک کرد.میان نخستین مجموعه ی داستان کوتاه اثر نویسندگان زن در ایران و سوریه مشترکات زیادی وجود دارد که نشان دهنده ی داستان نویسی خاص در دوره ی انشا نویسی و نگارش گزارشی بوده است و کمتر از فنون کاربردی داستان کوتاه هنری برخوردار هستند، ولی اهمیت بسیاری دارند زیرا که در زمره ی پیشروان و طلایه داران داستان کوتاه بوده اند و تاثیر فراوانی در مجموعه های داستانی گذاشته اند.