ارزیابی صفات رویشی برخی جمعیت های پده (Populus euphratica Olive.) در شرایط مختلف شوری در عرصه

پده (Populus euphratica Olive.) از درختان بومی ایران است که نسبت به شرایط اکولوژیکی مناطق خشک و بیابانی سازگاری زیادی دارد. در این تحقیق قلمه های پده از رویشگاه های اصلی شامل معصومیه، حمیدیه، مرنجاب و منجیل جمع آوری و پس از ریشه دهی و رشد کافی به سه مزرعه آزمایشی با شوری متفاوت منتقل گردید. آزمایش در قالب طرح کرت های خردشده در زمان و مکان اجرا شد. نتایج نشان داد اثر کلیه عوامل به جز اثر بلوک و اثر متقابل سه گانه بر شاخص های رویشی نهال های پده معنی دار بود (01/0p≤). در مزارع آزمایشی غیرشور، لب شور و شور، نهال های تولیدی از جمعیت منجیل و مرنجاب به ترتیب بیش-ترین و کم ترین زنده مانی را داشتند. در مزرعه غیرشور نهال های تولیدشده از جمعیت های منجیل و معصومیه بیش ترین ارتفاع را داشتند. شاخص های رویشی در مزرعه غیرشور مقادیر بالاتری نسبت به مزارع لب شور و شور داشت. در مزرعه لب شور جمعیت منجیل و پس از آن جمعیت معصومیه بیش ترین قطر یقه را داشته و جمعیت های مرنجاب و حمیدیه کمترین قطر یقه را داشتند. گرچه در مزرعه شور نیز جمعیت های معصومیه و منجیل بیش ترین ارتفاع نهال را به خود اختصاص دادند، اما با دو جمعیت دیگر اختلاف معنی داری نداشتند. در مزرعه شور از نظر میزان قطر نهال نیز جمعیت های معصومیه و منجیل برتر از سایرین بودند. نتایج کلی تحقیق نشان داد به دلیل پتانسیل ژنتیکی بالاتر در رویشگاه منجیل و شرایط مناسب درختان مادری از نظر خاک و به خصوص فراهمی آب در رویشگاه های منجیل و معصومیه، زنده مانی و رشد قطر و ارتفاع نهال در این جمعیت ها بیشتر است.