ارتباط بار کار ذهنی و سلامت روان پرستاران مراقبت کننده از بیماران مبتلا به کووید-19

زمینه و هدف :

در دوران پاندمی کرونا، به دلیل کمبود پرستار و افزایش روز افزون بیماران کرونایی و حجم مراقبت های پرستاری، بار کاری پرستاران افزایش یافته است. سلامت روان پرستاران می تواند از عوامل تعیین کننده بازده کاری و کیفیت عملکرد پرستاران باشد؛ لذا این تحقیق با هدف تعیین ارتباط بار کار ذهنی و سلامت روان پرستاران مراقبت کننده از بیماران مبتلا به کووید -19 انجام شد.

در این مطالعه مقطعی از نوع همبستگی، 110 نفر پرستاران شاغل در مراکز آموزشی و درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی همدان در سال 1399 شرکت داشتند که به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. داده ها به وسیله ی پرسش نامه دموگرافیک، پرسش نامه ی بار کاری ذهنی (NASA -Task load indexes)  و پرسش نامه ی سلامت عمومی (General Health Questionire) به صورت خودگزارشی جمع آوری شد. داده ها با استفاده نرم افزار  SPSS16 با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی. تحلیل گردید. سطح معنی داری کمتر از 0/05 در نظر گرفته شد.

میانگین نمره کلی بار کاری پرستاران 12/1 ±65/3  که بیشترین نمره مربوط به فشار فیزیکی و کمترین نمره مربوط به کارایی به ترتیب برابر 20/3 ±74/9 و 23/9 ±27/6 بود. میانگین نمره سلامت روانی پرستاران 10/3 ±29/8 بود که بیش ترین میانگین نمره مربوط به علایم جسمانی  3/1 ±12/8  و کمترین مربوط به افسردگی  3/6±4/9 بود. ضریب همبستگی پیرسون نشان داد بین بار کاری و سلامت روانی همبستگی مثبت (0/217 =r=0/001. P) بار کاری و علایم جسمانی همبستگی مثبت (0/327= r و 0/013= P) و بین فشار فیزیکی و علایم جسمانی همبستگی مثبت (0/203= r و 0/001 =P) و معنی داری وجود دارد.

بر اساس یافته های حاصل از پژوهش، در دوران کرونا، میزان بار کاری ذهنی افزایش داشته و بین بارکاری و سلامت روان ارتباط معکوسی وجود داشت، یعنی با افزایش بار کاری سلامت روان کاهش می یابد؛ لذا پیشنهاد می شود مدیران با اندیشیدن تمهیداتی به کنترل میزان بار کاری و بهبود وضعیت سلامت روان پرستاران کمک کنند.