برنامه ریزی فضای سبز شهری با رویکرد ورزش، سلامتی و رفاه اجتماعی

برنامه ریزی فضای سبز شهری از جامعیت خاصی برخوردار است. شاید کم تر دانشی را بتوان یافت که این گونه با رشته های علمی مختلف در ارتباط باشد. هدف از پژوهش حاضر بیان روابط میان طراحی و برنامه ‏ریزی فضای سبز شهری با ورزش، سلامت و رفاه جامعه بوده و در آن از مزایای ورزش در فضای سبز و اصول مقدماتی که باید مدنظر طراحان قرار بگیرد تاکید شده است.

استراتژی جستجوی الکترونیکی پیشینه پژوهش توسط نویسندگان ایجاد و با استفاده از پایگاه های اطلاعاتی پژوهشی از جمله Scopus، Web of Science، PubMed و Google Scholar انجام شد. عبارت های جستجوی «فضای سبز»، «ورزش» و «سلامت» و انواع آنها اعمال شد و مقالات شناسایی شده گروه بندی شدند.

یافته‏ ها:

 شهری با فضاهای سبز و به هم پیوسته که فرصت های امنی را برای ساکنان شهری برای تحرک و ورزش فعال و همچنین برای بهبود استرس، تفریح و تماس اجتماعی فراهم می کند؛ شهروندان سالم ‏تری خواهد داشت که تقاضا برای خدمات بهداشتی را کاهش می ‏دهد و به اقتصاد قوی تر کمک می ‏کند. چنین شهری احتمالا در برابر رویدادهای شدید محیطی مانند امواج گرما و بارندگی شدید مقاوم تر است.

نتیجه‏ گیری:

 ورزش در فضای باز باعث افزایش سلامت جسمانی، سلامت روان و رفاه، شهروندی فعال، کاهش جرم و رفتارهای ضد اجتماعی و... می شود. بنابراین در طراحی فضاهای شهری باید سعی شود با استفاده از ابزار و وسایل موجود طراحی شهری و به کارگیری تکنیک های مفید و موثر، فضا ها و عناصر مربوط به آن را به گونه ای طرح کند که باعث بروز رفتارهای مطلوب و مانع انجام رفتارهای نامطلوب باشد.