بررسی مزایا و معایب انتقال به سرویس بیماران تعیین تکلیف شده در اورژانس های شهر تهران

 مطالعات میدانی و بالینی نشان می دهد که انتقال به سرویس بیماران پس از تعیین شدن سرویس مربوطه یکی از راه های مقابله با ازدحام در اورژانس است.  علاوه بر این، این روش باعث کاهش بار کاری پزشکان اورژانس و حتی سایر پرسنل نظیر پرستاران و کمک پرستاران خواهد شد. اما برخلاف این برخی از پزشکان بر این باورند که به دلیل وجود ابعاد قانونی انتقال به سرویس بیماران گزینه مناسبی نیست. با توجه به اهمیت این موضوع در مدیریت اورژانس های کشور و بهبود کیفیت خدمات ارایه شده و از سوی دیگر به دلیل عدم انجام هیچ مطالعه ای در زمینه مزایا و معایب انتقال به سرویس در اورژانس، این پژوهش انجام شده است.

این مطالعه به صورت کیفی از نوع تحلیل محتوا در سال 1400-1399  به منظور تبیین مزایا و معایب انتقال به سرویس بیماران تعیین تکلیف شده در اورژانس های شهر تهران انجام شد. از17 نفر از افراد صاحب نظر و مدیران درمانی در سطوح وزارت بهداشت، دانشگاهی و بیمارستانی و خبرگان در طب اورژانس درقالب مصاحبه نیمه ساختاریافته خواسته شد که نظرات خود در این زمینه تشریح نمایند. تمام مصاحبه ها با اجازه شرکت کنندگان ضبط و متن آنها کلمه به کلمه پیاده و با روش آنالیزمحتوا توسط پژوهشگر که ابزار آنالیز است، تحلیل شد.

یافته ها:
در مطالعه حاضر در نگارش اولیه، تعداد 423 کد اولیه شناسایی شد که پس از حذف کدهای تکراری، تعداد کدهای نهایی به 218 کد رسید. پس از بررسی و تحلیل داده‌ها، مزایا و معایب در 3طبقه اصلی دسته‌بندی شدند. همچنین مزایا شامل 3 طبقه و 10 زیر طبقه بود. طبقه وضعیت بیماران (3 زیرطبقه خدمات مراقبتی بیمار، اقامت بیماران، خطاهای درمانی) طبقه وضعیت پزشکان (3 زیرطبقه مسیولیت پذیری پزشکان، تاثیر بر تجربه عملی پزشک، اختلاف پزشکان) و طبقه مدیریت بخش اورژانس (اشغال تخت ها، درآمد بخش  اورژانس، فرصت های آموزشی طب اورژانس، مدیریت طب اورژانس) است.

 با توجه به بررسی ها و تحلیل های انجام شده، انتقال به سرویس از نظر طب اورژانس معایب بیشتری داشته و مدیریت و عملکرد بخش اورژانس، عملکرد پزشکان و دستیاران و وضعیت بیماران را تحت تاثیر قرار می دهد. با توجه به معایب قابل توجه این فرایند و کاهش کیفیت خدمات و رضایت بیماران و از سوی دیگر نارضایتی کادر درمان، دستورالعمل موجود نیاز به بازنگری دارد.