بررسی میزان رضایتمندی جراحان و بیماران از ظاهر و عملکرد بینی متعاقب عمل جا اندازی بسته

مقدمه:

 شکستگی بینی، شایع‌ترین شکستگی ناحیه‌ی فک و صورت است، بنابراین رضایت جراح و بیمار پس از عمل جراحی بسته از منظر زیبایی و عملکردی (از جمله اثرات تنفس و بویایی) حایز اهمیت است. هدف از انجام این مطالعه بررسی میزان رضایتمندی جراحان و بیماران از ظاهر و عملکرد بینی متعاقب عمل جااندازی بسته طی 12-6 ماه پس از جراحی جهت ارتقاء نتایج حاصل از این روش می باشد.

مواد و روش‌ها:

 این مطالعه‌ ی توصیفی-تحلیلی و مقطعی در دو بیمارستان الزهرا و کاشانی اصفهان در طی سال های 1397-1398 بر روی 90 بیمار انجام شد که در طی 6 تا 12 ماه پس از جراحی، تحت عمل جااندازی بسته شکستگی بینی قرار گرفتند. همه بیماران و جراحان به سوالاتی در مورد نتایج زیبایی و عملکرد و نیاز به سپتورینوپلاستی پس از جااندازی بسته پاسخ دادند. جهت آنالیز داده ها از محاسبه Pearson correlation coefficient، t-test و paired-sample t-test استفاده گردید. p value کمتر از 0/05 بعنوان سطح معناداری در نظر گرفته شد.

یافته‌ها:

 حدود 55 درصد از بیماران از نتیجه زیبایی بینی رضایت داشتند و 38/8 درصد اظهار داشتند که برای اصلاح ناهنجاری باقیمانده بینی، جراحی تکمیلی را در نظر خواهند گرفت. میانگین امتیاز رضایت جراحان از زیبایی و عملکرد بینی به ترتیب 3/74 و 3/50 بود. جراحان بیان داشتند که نیاز بیماران به سپتورینوپلاستی کم تا متوسط است.

نتیجه‌گیری:

 میزان رضایت بیمار و جراح از جااندازی بسته بینی در بازه بالا-متوسط قرار گرفت. همچنین چه از نظر بیماران و چه از نظر جراحان، نیاز به جراحی سپتورینوپلاستی ارتباط معنادار و مستقیم با مسایل زیبایی شناختی و نیز انسداد مسیر تنفسی به دنبال شکستگی استخوان نازال دارد.