ارتباط عوامل شخصیتی و همکاری در بیماران بالغ کاندید درمان ارتودنسی ثابت در اصفهان

همکاری بیمار در درمان ارتودنسی، یکی از مهم‌ترین پیش‌بینی‌کننده‌های نتیجه‌ی درمان می‌باشد. عدم همکاری، باعث طولانی شدن درمان، کاهش بازده، نتایج غیرقابل پیش‌بینی و نامطلوب و افزایش هزینه‌ها می‌شود. هدف این مطالعه، بررسی ارتباط میان برخی ویژگی‌های شخصیتی بیماران با میزان همکاری آنان در درمان ارتودنسی بود.

مواد و روش‌ها: 

در این مطالعه‌ی توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی، 90 نفر از بیمارانی که در سال 1397 برای درمان به 7 مرکز تخصصی ارتودنسی در شهر اصفهان مراجعه کرده بودند، به روش خوشه‌ای آسان انتخاب شدند. 5 ویژگی شخصیتی بیماران توسط تست شخصیتی NEO-Five Factor Inventory و میزان همکاری آنان در بازه‌ی 2 و 6 ماهه توسط پرسش‌نامه‌ی Orthodontic Patient Cooperation Scale استخراج شد. داده‌های حاصل توسط آزمون‌هایPearson و ANOVA آنالیز شدند. سطح معنی‌داری 0/05 در نظر گرفته شد.

یافته‌ها: 

میان روان رنجورخویی و میزان همکاری بیماران در 2 و 6 ماه همبستگی معنی‌داری با ضرایب به ترتیب 0/25 و 0/24 وجود دارد (به ترتیب 0/01 = p value و 0/03 = p value). همچنین میان وظیفه‌شناسی و همکاری در 6 ماه همبستگی با ضریب 28/0 وجود دارد (0/01 = p value).

نتیجه‌گیری:

 به نظر می‌رسد، فاکتور شخصیتی روان رنجورخویی می‌تواند یک عامل خطر در عدم همکاری بیماران در درمان ارتودنسی باشد. همچنین وظیفه‌شناسی فاکتوری است که می‌تواند پیش‌بینی‌کننده‌ی همکاری خوب در درمان ارتودنسی باشد. البته این ارتباطات ضعیف می‌باشند.