میزان تطابق مارجین کوپینگ های زیرکونیایی و فلزی پره سینتر نشده سینترون قبل و بعد از پخت با دو نوع پرسلن مختلف بر روی پروتزهای ثابت ایمپلنتی

 با توجه به کاربرد فزاینده‌ی رستوریشن‌های دارای زیرساخت زیرکونیا و سینترون و کاربرد پرسلن‌های مختلف بر روی آن‌ها و کمبود مطالعات جهت بررسی تطابق مارجین آن‌ها در شرایط مختلف، در این مطالعه به بررسی تطابق مارجین این رستوریشن‌ها و اثر پخت پرسلن بر روی آن‌ها پرداخته شد.

مواد و روش‌ها: 

در این مطالعه‌ی تجربی- آزمایشگاهی که در سال 1398 در مرکز تحقیقات ترانسژنزیز دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان) انجام شد، 40 عدد اباتمنت به دو گروه 20 عددی با دو نوع  زیرساخت (زیرکونیا و آلیاژ کروم-کبالت پره سینتر نشده نرم (سینترون) تقسیم شدند، سپس هر گروه به دو گروه 10عددی تقسیم شده و با دو نوع پرسلن (نوریتاکه وکریشن) چینی گذاری شدند. تطابق لبه‌ای پیش و پس از پخت پرسلن با استریومیکروسکوپ اندازه‌گیری شد. یافته‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری one-way ANOVA و two-way ANOVA و در سطح معنی‌داری 0/05 تجزیه و تحلیل شد.

یافته‌ها:

 پخت پرسلن بر میزان تطابق لبه‌ای با توجه به نوع فریم معنی‌دار بود (0/001 = p value) در حالی‌که نوع پرسلن بکار رفته در این اختلاف بی‌تاثیر بود (0/214 = p value) کم‌ترین میزان تغییر پس از پخت با پرسلن مربوط به گروه زیرساخت سینترون همرا باپرسلن نوریتاکه بود که با دوگروه فریم زیرکونیا تفاوت معنی‌داری داشت (0/045 = p value) و (0/006 = p value).

نتیجه‌گیری: 

فلزسینترون بکار رفته در این مطالعه نسبت به زیرکونیا کمتر تحت تاثیر مراحل پخت قرار گرفت. دو نوع چینی بکار رفته در این مطالعه در میزان تطابق لبه‌ای تاثیری نداشت.