بررسی رابطه ی بین شاخص توده ی بدنی و پوسیدگی شدید دوران کودکی (S-ECC) در کودکان شهر اصفهان

 رابطه‌ی بین پوسیدگی دندان در کودکان و اختلالات در شاخص توده‌ی بدنی آن‌ها یک مشکل بحث‌برانگیز است. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط بین شاخص توده‌ی بدنی و پوسیدگی شدید دوران کودکی بود.

مواد و روش‌ها:

 در این مطالعه‌ی مورد- شاهدی، 150 کودک با پوسیدگی شدید و 150 شاهد بدون پوسیدگی دندان از تعدادی از کلینیک‌های خصوصی شهر اصفهان در سال 1399 جمع‌آوری شدند. پارامترهای وزن و قد اندازه‌گیری شد و (Body mass index) BMI محاسبه گردید. کودکان بر اساس BMI تطبیق یافته برای سن و جنس به کم وزن (صدک کمتر از 5)، وزن طبیعی (صدک 5 تا کمتر از 85)، در معرض خطر اضافه وزن (صدک 85 تا 95) و اضافه وزن (صدک بیشتر از 95) طبقه‌بندی شدند. داده‌ها با آزمون‌‌های آماریChi- squared ، Fisher، t-test و Mann-Whitney تجزیه و تحلیل شدند (0/05 = α).

 از نظر فراوانی گروه‌‌های وزنی، بین دو گروه کودکان بدون پوسیدگی و با پوسیدگی شدید، تفاوت معنی‌دار وجود داشت (0/007 = p value). فراوانی گروه‌‌های وزنی در بین پسران و دختران دو گروه کودکان تفاوت معنی‌دار وجود داشت (0/001 > p value). فراوانی گروه‌‌های وزنی در رده‌های سنی 2، 3، 4 و 5 سال دو گروه کودکان تفاوت معنی‌دار وجود داشت (0/001 > p value). میانگین شاخص توده‌‌ی بدنی در کودکان دارای پوسیدگی شدید دندانی بطور معنی‌داری کمتر از کودکان بدون پوسیدگی بود (0/001 > p value).

نتیجه‌گیری: 

تعداد موارد کم وزنی در کودکان با پوسیدگی شدید بیشتر از کودکان بدون پوسیدگی دندان بود که نشان می‌دهد پوسیدگی شدید ممکن است بر رشد تاثیر نامطلوب بگذارد