اثر نانوذرات اکسید منیزیم بر مولفه های استرس اکسیداتیو برای بهبود بیماری آلزایمر در موش های صحرایی نر بالغ نژاد ویستار

عوامل متعددی بر حافظه و یادگیری تاثیر می گذارد. منیزیم یکی از مهم ترین این عوامل است که برای عملکرد طبیعی حافظه ضروری است. منیزیم چهارمین کاتیون مهم بدن و دومین کاتیون مهم داخل سلولی پس از پتاسیم به شمار می آید. منیزیم در انتقال پیام در دستگاه عصبی نقش مهمی دارد. هدف از این مطالعه بررسی اثر نانوذره اکسید منیزیم بر مولفه های استرس اکسیداتیو برای بهبود حافظه در موش های آلزایمری توسط بتا آمیلویید است.

در این مطالعه تجربی، 54 موش صحرایی بالغ نر در 9 گروه تصادفی به صورت ذیل تقسیم شدند:1. گروه کنترل سالم؛ 2. گروه کنترل آلزایمری (موش هایی بودند که تحت جراحی استریوتکس قرار گرفتند و بتا آمیلویید را با دوز nmol/µl 2 به صورت درون بطنی دریافت کردند)؛ 3. گروه شم (موش هایی بودند که تحت جراحی استریوتکس قرار گرفتند و سالین را به عنوان حلال بتا آمیلویید دریافت کردند)؛ 4، 5 و 6. گروه تجربی سالم (حیوانات سالم و دریافت کننده نانوذره اکسید منیزیم در دوزهای 5/2، 5 و 10 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به صورت تزریق درون صفاقی)؛ 7، 8 و 9. گروه تجربی آلزایمری (حیوانات آلزایمری شده و دریافت کننده نانوذره اکسید منیزیم در دوزهای 5/2، 5 و 10 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به صورت تزریق درون صفاقی). مدت تیمار خوراکی نانوذره 30 روز بود. پس از پایان دوره تیمار (30 روز)، مولفه های استرس اکسیداتیو ازجمله سوپراکسید دیسموتاز (SOD)، گلوتاتیون پراکسیداز (GPX)، کاتالاز (CAT) و مالون دی آلدیید (MDA) در بافت مغز اندازه گیری و همه داده ها به روش آنالیز واریانس یک عاملی و آزمون تعقیبی توکی در نرم افزار SPSS vol.21، با سطح معنی دار بودن P<0.05 بررسی شدند.

یافته ها:

 نتایج نشان داد که نانوذره اکسید منیزیم در دوزهای 5/2، 5 و 10 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن باعث کاهش معنی دار میزان مالون دی آلدیید در موش های آلزایمری گردید؛ همچنین میزان آنزیم های آنتی اکسیدان ازجمله SOD، GPX و CAT در موش هایی که نانوذره اکسید منیزیم با دوزهای 5/2، 5 و 10 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن دریافت کرده بودند، به طور معنی داری افزایش یافت.

بحث و نتیجه گیری:

 تاثیر استرس اکسیداتیو بر روند پیشرفت بیماری آلزایمر و نقش آنتی اکسیدانی و مهاری نانو اکسید منیزیم در کاهش پیشرفت این بیماری و بر فرایندهای نوروفیزیولوژیک مغز مشخص شد؛ همچنین در مسیرهای حافظه، بروز سازوکار های مرتبط با اختلالات ناشی از بتا آمیلویید بهبوددهنده است.