به کارگیری منابع کربنی مختلف در سیستم بیوفلاک بر کیفیت آب، شاخص های رشد و ترشح نیتروژن متابولیکی در ماهیان انگشت قد کپور معمولی (Cyprinus carpio)

سیستم بیوفلاک از جمله فن آوری های جدیدی است که در طول سالیان اخیر کاربردهای زیادی در پرورش متراکم و نیمه متراکم آبزیان داشته است. از مهم ترین مزایای این سیستم کاهش مصرف آب و افزایش میزان تولید در واحد سطح بدون نیاز به سیستم بیوفیلتر با تکیه بر حضور باکتری های هتروتروف است. این آزمایش به مدت 45 روز با 120 قطعه بچه ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) با میانگین وزنی 07/2±18/15 گرم انجام شد. بچه ماهیان به شکل تصادفی در 4 تیمار هر کدام با 3 تکرار تقسیم شدند. یک تیمار بدون تغییر در نسبت کربن به نیتروژن ولی با تعویض آب به عنوان گروه شاهد (A) انتخاب شد. در تیمارهای بعدی بچه ماهیان با سیستم بیوفلاک حاوی منابع کربنی آرد ذرت (B)، آرد گندم (C) و آرد جو (D) پرورش داده شدند. در پایان دوره، شاخص های کیفی آب، میزان رشد و نرخ ترشح نیتروژن متابولیکی بین تیمارهای مختلف مقایسه شد. بر اساس نتایج به دست آمده شاخص های کیفی آب بین تیمارهای بیوفلاک نسبت به گروه شاهد بهبود یافت (05/0p<). شاخص های رشد به طور معنی داری در تیمارهای بیوفلاک ارتقاء یافت (05/0p<). بالاترین میزان رشد و کمترین ضریب تبدیل غذایی در سیستم بیوفلاک حاوی آرد جو ثبت شد (05/0p<). نرخ ترشح آمونیاک و اوره در تیمارهای بیوفلاک نسبت به گروه شاهد به طور معنی داری بالاتر بود (05/0p<). بالاترین نرخ ترشح آمونیاک و اوره در تیمار بیوفلاک حاوی آرد جو ثبت شد (05/0p<). در مجموع بر اساس نتایج به دست آمده می توان این چنین نتیجه گیری کرد که استفاده از آرد جو به عنوان منبع کربن در سیستم بیوفلاک برای پرورش ماهی کپور معمولی قابل استفاده است. استفاده از این منبع کربن علاوه بر بهبود شاخص های کیفی آب در ارتقاء رشد بچه ماهیان کپور معمولی در سیستم بیوفلاک نیز موثر خواهد بود.