تاثیر برنامه مهارت های پایه بر استدلال کمی، عملکرد ریاضی و حافظه فعال در کودکان پیش-دبستانی

عملکرد موفقیت آمیز در ریاضیات، وابسته به مهارت های پایه ای تر است هدف، تعیین تاثیر برنامه آموزشی مهارت‏های پایه بر استدلال کمی، عملکرد ریاضی و حافظه فعال در کودکان پیش دبستانی بود.

روش پژوهش:

 در یک مطالعه شبه آزمایشی، از کودکان پنج تا شش سال شهرستان بروجن در سال تحصیلی 1400-1399، 38 دختر و 42 پسر به شیوه در دسترس انتخاب شدند. سپس 30 کودک  (17 دختر و 13 پسر) دارای نمره یک انحراف معیار پایین تر از میانگین در آزمون هوش استنفورد- بینه و آزمون سنجش مهارت های پایه، به عنوان کودکان در معرض خطر اختلال ریاضی شناسایی و در گروه آزمایش و کنترل، جایگزین شدند. گروه آزمایش در 24 جلسه آموزشی شرکت کردند. پس از آخرین جلسه و پنج هفته بعد، آزمون هوش استنفورد- بینه و سنجش مهارت های پایه، دوباره اجرا شدند.

یافته ها: 

نتایج تحلیل واریانس نشان داد عملکرد ریاضی، استدلال کمی و حافظه فعال گروه آزمایش پس از دریافت برنامه، بهبود یافت. با توجه به ضرایب اتا به ترتیب 88%، 29%،  و 83% از تغییر در استدلال کمی، عملکرد ریاضی و حافظه فعال ناشی از شرکت در مداخله است. نتایج آزمون بونفرونی نشان داد که تفاوت بین میانگین استدلال کمی، عملکرد ریاضی و حافظه فعال دو گروه، در مراحل پیش آزمون، پس آزمون، و پیگیری، معنادار است.

با توجه به بهبود استدلال کمی، عملکرد ریاضی و حافظه فعال کودکان پیش دبستانی، می توان نتیجه گرفت که گنجاندن برنامه های مشابه در دوره پیش دبستانی نه تنها می تواند به بهبود عملکرد ریاضی منجر شود بلکه از شکست های تحصیلی نیز جلوگیری می کند.