مدل یابی اختلال اضطراب جدایی کودک بر اساس شخصیت مادر، سبک دلبستگی و طرحواره های ناسازگار کودک

اضطراب جدایی کودکان یکی از اختلالاتی است که فعالیتهای تحصیلی و سازگاری اجتماعی را تحت تاثیر قرار میدهد، لذا شناسایی عوامل موثر بر این اختلال، هدف پژوهش بود. پژوهش از نوع همبستگی و تجزیه و تحلیل داده ها در این پژوهش با روش تحلیل مسیر از نوع مدلیابی معادلات ساختاری انجام شد. از جامعه مادران دارای کودک 6 و 7ساله دختر و پسر شهر قم نمونه آماری 620 زوج مادر-کودک با روش نمونه گیری طبقه ای وخوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه پنج عاملی شخصیت NEO، مقیاس سنجش دلبستگی کودک، پرسشنامه طرحواره های ناسازگار کودک و پرسشنامه علایم مرضی کودکان استفاده شد. داده ها با استفاده از مدل معادلات ساختاری تحلیل و برازندگی مناسب مدل تایید شد. شاخص برازش نسبی برابر 0/726و شاخص برازش افزایشی بالاتراز 0/9 بود. درمدل استاندارد، رابطه علی معناداری در دو مسیر «شخصیت مادر» و متغیرهای میانجی «دلبستگی» و «طرحواره های ناسازگار» کودک و در نهایت روی متغیر وابسته یعنی «اضطراب جدایی» مشاهده شد. یافته ها نشان دهنده تاثیر منفی و مستقیم «شخصیت مادر» بر «سبک دلبستگی» کودک است که «سبک دلبستگی کودک» به عنوان متغیر میانجی با ضریب 0/34 تاثیر بیشتری نسبت به «طرحواره های ناسازگارکودک» بر «اضطراب جدایی کودک» داشت. «شخصیت مادر» بر «طرحواره های ناسازگارکودک» و در نهایت بر متغیر وابسته تاثیر مثبت و مستقیم نشان داد.