اثربخشی مداخله از طریق همسالان بر کاهش نشانه های اختلالات رفتاری و افزایش مهارت های اجتماعی در کودکان پیش دبستانی

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی مداخله از طریق همسالان بر کاهش نشانه های اختلالات رفتاری و افزایش مهارت های اجتماعی در کودکان پیش دبستانی منطقه 3 شهر تهران در سال تحصیلی 97-98 بود.

روش پژوهش:

 مطالعه به روش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون، گروه گواه و پیگیری دوماهه و جامعه آماری 132نفر از دانش آموزان پیش دبستانی منطقه 3شهر تهران در سال تحصیلی 97-98انجام شد. پس از نمونه گیری در دسترس و مشخص شدن حجم نمونه 40نفری، فرم معلم مقیاس درجه بندی مهارت های اجتماعی گرشام و الیوت (1990) توسط مربیان برای کودکان تکمیل شد و افرادی که نمره لازم جهت شرکت در پژوهش داشتند به تفکیک جنسیت به طور تصادفی در دو گروه (آزمایش و کنترل) هر کدام (10پسر و 10دختر) تقسیم شدند. کودکان گروه آزمایش، شش هفته به مدت 12جلسه 20دقیقه ای در طرح مداخله از طریق همسالان شرکت کردند.

نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل ها به روش تحلیل کوواریانس حاکی از کاهش معنادار در نشانه های اختلالات رفتاری و افزایش معنادار در مهارت های اجتماعی کودکان در گروه آزمایش نسبت به گروه گواه در مرحله پس آزمون و پیگیری بود.

از آنجا که مداخله از طریق همسالان به واسطه شکل گیری تعامل بین فردی مثبت و ارایه تقویت توسط همسال و یادگیری اجتماعی، منجر به تقویت رفتارهای مثبت توسط گروه همسالان و یادگیری مهارت های اجتماعی می شود، از این طرح می توان به عنوان روشی مفید و موثر برای کودکان در معرض مشکلات رفتاری و همچنین پیشگیری از بروز مشکلات جدی تر در سال های بالاتر استفاده کرد.