ارزیابی وضعیت آموزشی کودکان 1 تا 3 ساله در مهدهای کودک شهر تهران در سال 1398

کودکان تحت تاثیر محیط خود قرار می‌گیرند، و این امر بر رشد آنان تاثیر دارد. لذا کیفیت محیط آموزش و مراقبت از کودکان در میزان تاثیرگذاری این دوره‌ها نقش ایفا می‌کند. یکی از راهکارها جهت بهبود کیفیت در محیط‌های آموزشی، ارزیابی کیفیت مهدهای کودک مبتنی بر ابزاری جامع می‌باشد. هدف از این پژوهش ارزیابی وضعیت آموزشی و مراقبتی (فضا اسباب واثاث، فعالیت‌های روزانه برای مراقبت شخصی، زبان و کتاب، فعالیت‌های یادگیری، تعاملات، ساختار برنامه مرکز) برای کودکان1 تا 3 سال در مهدهای کودک شهر تهران بوده است.

روش پژوهش: 

جامعه آماری پژوهش کلیه مهدهای کودک غیر دولتی دارای مجوز رده سنی شیرخوار و نوپا (1تا 3 سال)، زیر نظر سازمان بهزیستی شهر تهران در سال 98(580 مهدکودک) وحجم نمونه 90 مرکز تعیین شده است. روش نمونه‌گیری تصادفی_خوشه‌ای بوده است و از مقیاس سنجش کیفیت مراکز نگه‌داری و آموزش کودکان (ITERS-3) استفاده شده است. در این پژوهش از شاخص‌های توصیفی (فراوانی، میانگین، انحراف استاندارد، کجی و کشیدگی) و شاخص‌های استنباطی (آزمون t تک نمونه ای) و برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از (spss21) استفاده شد.

یافته‌ها: 

مهدهای کودک در شاخص‌های فضا و اسباب و اثاث، فعالیت‌های روزانه برای مراقبت‌، زبان و کتاب‌، فعالیت‌های یادگیری‌، تعاملات‌، ساختار برنامه‌، با اختلاف معنادار پایین‌تر از میانگین معیار (میانگین 4) بودند و لذا وضعیت مطلوبی نداشتند. 

بحث و نتیجه‌گیری:

 عدم آگاهی والدین نسبت به اهمیت محیط آموزشی مهدهای کودک، عدم مهارت مربیان مهدهای کودک، نبود ابزار جامع برای ارزیابی محیط آموزشی، نظارت ناکافی بر مهدهای کودک و عوامل اقتصادی موجب وضعیت نامطلوب محیط مراقبتی می‌شود.