بررسی عوامل موفقیت در انجام زایمان طبیعی در مادران باردار با حاملگی ترم دیررس

هدف از انجام این مطالعه یافتن علل عدم موفقیت زایمان طبیعی در حاملگی ترم دیررس بود که می تواند برای اداره ی زایمان در این مادران باردار و طرح راهکار برای افزایش زایمان طبیعی سودمند باشد.

این مطالعه مقطعی در جامعه زنان باردار با حاملگی ترم دیررس بیش از 41 هفته و با انتخاب 148 نفر مراجعه کننده به بیمارستان آیت الله روحانی بابل طی فروردین 1397 الی اسفند 1398 انجام شده است. سن مادر، شاخص توده بدنی، سن بارداری، تعداد بارداری و زایمان، مدت بستری، وضعیت و روش آمادگی سرویکس برای ختم بارداری از پرونده بیماران استخراج و ثبت شد. اطلاعات در دو گروه روش ختم بارداری (زایمان طبیعی و سزارین) مورد مقایسه قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از SPSS software, version 22 (IBM SPSS, Armonk, NY, USA)، Chi-square test، Student’s t-test و Fitting logistic regression models صورت گرفت. 05/0<p معنادار تلقی گردید.

یافته ها: 

در این بررسی 167 زن باردار با حاملگی ترم دیررس مورد مطالعه قرار گرفتند. میانگین سنی زنان باردار برابر 98/5±03/26 سال بود. متغیر نمره بیشاپ (Bishop score) بالا با نسبت شانس 44/0، فاکتور پیشگیری کننده برای زایمان سزارین به شمار می رود (001/0=P). شاخص توده بدنی بالاتر نیز به عنوان ریسک فاکتور زایمان سزارین شناخته شده است (01/0=P) به طوری که به ازای هر واحد افزایش در نمره بیشاپ شانس زایمان سزارین 56% کاهش می یابد و به ازای هر واحد افزایش BMI، شانس سزارین 9% افزایش می یابد.

نتیجه گیری: 

مطالعه نشان داد نزدیک نیمی از موارد حاملگی های دیررس منجر به زایمان طبیعی می شوند. BMI بالا احتمال زایمان طبیعی در حاملگی های ترم دیررس را کاهش می دهد. اما نمره بیشاپ بالاتر می تواند در موفقیت زایمان طبیعی موثر باشد.