ارزیابی تجویز جیره ای ترکیب گزنه (Urtica dioica) و آقطی(Sambucus ebulus) بر شاخص های رشد، خون، ایمنی و بازماندگی کپور معمولی (Cyprinus carpio) در مواجهه با آئروموناس هیدروفیلا (Aeromonas hydrophilla)

در این بررسی پودر برگ خشک گیاهان گزنه و آقطی در دو ترکیب و سه تیمار، تیمار1 (50 گرم آقطی + 60 گرم گزنه در هر کیلو گرم جیره)، تیمار2 (50 گرم آقطی + 120 گرم گزنه در هر کیلوگرم جیره) و شاهد (جیره معمولی) به جیره غذایی افزوده و طی 8 هفته تعداد 180 عدد ماهی کپور (گرم 74/2 ± 64/52) با آن تغذیه شدند. خونگیری در هفته 4 و 8 آزمایش و زیست سنجی در پایان دوره انجام شد. در پایان هفته 8 ماهیان با باکتری آیروموناس هیدروفیلا مواجهه  داده شدند. نتایج نشان داد که وزن نهایی، افزایش وزن بدن و ضریب رشد ویژه در تیمار 2 و  میزان ضریب تبدیل غذایی این تیمار در مقایسه با شاهد به طور معنی داری به ترتیب افزایش و کاهش داشت. ولی مقادیرMCV، MCH، MCHC، گلوکز، کلسترول، آلبومین، آلانین آمینوترانسفراز و آسپارتات آمینوترانسفراز تفاوت معنی داری بین تیمارها و شاهد نشان ندادند. در هفته 4 و 8، میزان گلبول های قرمز، هماتوکریت و هموگلوبین تیمارها به طور معنی داری بیشتر از شاهد بود. در پایان هفته 4، میزان گلبول سفید بین تیمار 2 و شاهد تفاوت معنی دار داشت، ولی در پایان هفته 8، این شاخص در  تیمارها افزایش معنی داری نسبت به شاهد داشت. درصد سلول های نوتروفیل، پروتیین تام و IgM تام در  تیمارها در هفته 4 و 8 افزایش معنی داری در مقایسه با شاهد داشت. میزان تری گلیسرید تیمارها در هفته 8 کاهش معنی داری در مقایسه با شاهد داشت. طی هفته 4 و 8، فعالیت لیزوزیم تیمارها در مقایسه با شاهد افزایش معنی داری داشت و بیشترین فعالیت در تیمار2 بود. در هفته 4، تولید رادیکال آزاد اکسیژن تیمار 2 افزایش معنی داری در مقایسه با شاهد داشت، ولی در هفته 8، افزایش معنی دار در تیمارها  نسبت به شاهد دیده شد. درصد بقاء پس از مواجهه با باکتری آیروموناس هیدروفیلا در تیمار 1 ،2 و شاهد به ترتیب 6/71، 9/69 و 6/22 درصد بود. نتایج این بررسی نشان داد که استفاده از ترکیب دو گیاه گزنه و آقطی در هر دو تیمار می تواند موجب بهبود رشد و ایمنی در ماهیان کپور گردد، ولی تیمار 2 نتایج بهتری داشت.