بررسی قابلیت اطمینان، دسترسی و تعمیرپذیری لوکوموتیوهای پشتیبان ماشین تونلزنی سپری (EPB -TBM) خط یک متروی تبریز

لوکوموتیوهای پشتیبان به لوکوموتیوهایی اطلاق می شود که در حفاری مکانیزه تونل، انتقال قطعات پیش ساخته بتنی، دوغاب پشت قطعات بتنی پیش ساخته و فوم و نیز مواد حفر شده از تونل را برعهده دارند. در این مطالعه، قابلیت اطمینان، قابلیت دسترسی و تعمیرپذیری لوکوموتیوهای پشتیبان ماشین های EPB-TBM خط یک متروی تبریز بررسی شده است. ابتدا، لوکوموتیوها به چهار سیستم اصلی، شامل سیستم پنوماتیکی، الکتریکی، هیدرولیکی و موتور تقسیم شد. هر یک از این سیستم ها نیز به نوبه خود از زیرسیستم هایی تشکیل شده اند. در ادامه، داده های خرابی 5 لوکوموتیو، جمع آوری شد و بعد از ترکیب داده ها، حدود 30000 ساعت داده از خرابی ها به دست آمد. بررسی داده ها نشان داد، در ده زیرسیستم، خرابی وجود دارد و این زیرسیستم ها، بحرانی اند. سپس تحلیل های پارتو برای بررسی درصد خرابی ها، هزینه ها و زمان های تعمیراتی انجام شد. بعد از تحقیقات به عمل آمده مشخص شد، تمامی سیستم ها و زیرسیستم ها به صورت سری با یکدیگر کار می کنند، یعنی خرابی در یک بخش به منزله توقف کل سیستم است. برای هر زیر سیستم ، مناسب ترین تابع توزیع خرابی، برازش شد و قابلیت اطمینان زیرسیستم ها و سیستم ها مشخص شد. با توجه به نبود روند در همه داده های خرابی و حاکم بودن شرایط مستقل و همسان برای داده ها، قابلیت اطمینان و قابلیت دسترسی بر هم منطبق شدند. همچنین با استفاده از متوسط زمان های تعمیرات، قابلیت تعمیر پذیری اجزا تعیین شد. نتایج، حاکی از اهمیت قابلیت اطمینان به ترتیب برای سیستم های پنوماتیکی، الکتریکی، موتور و هیدرولیکی است. سیستم پنوماتیکی اختلاف زیادی با سه سیستم دیگر دارد و با گذر زمان، این اختلاف، بیشتر هم می شود. از نتایج بسیار مهم دیگر، افت قابلیت اطمینان تقریبا تمامی زیرسیستم ها به زیر 50 درصد بعد از 500 ساعت کارکرد است. در بخش تعمیر و نگهداری نیز نتایج نشان داد، تمامی زمان های خرابی به دست آمده بالاتر از 400 ساعت است. از لحاظ زمان های تعمیراتی نیز، بخش قابل توجهی مربوط به سیستم هیدرولیکی است و بعد از آن، موتور و سیستم پنوماتیکی بیشترین زمان تعمیراتی را دارند.