ارزیابی اثربخشی نوآورانه سازمان های دفاعی ایران

اندازه گیری اثربخشی سازمان های دفاعی به دلیل ابهام در هدف ها، ماهیت وظایف و تنوع کارکنان آن، از سایر سازمان ها و نهادها دشوارتر است. هدف از این مقاله طراحی مدل اثربخشی سازمان های دفاعی ایران با استفاده از رویکرد ارزش های رقابتی و مدل سازی پویایی سیستم ها است. نوع تحقیق بنیادی، هدف اکتشافی و روش تحقیق پیمایشی بوده که با بهره گیری از خبرگان مدیریت داده های موردنیاز جمع آوری شده است.

در این تحقیق با استفاده از رویکرد پویایی سیستم، یک مدل پویا از اثربخشی سازمان های دفاعی ایران ارایه شد. سپس با استفاده از روش تحلیل داده بنیاد (گرندد تیوری) اقدام به تجزیه وتحلیل و شناسایی متغیرهای کلیدی باز، محوری و انتخابی گردید تا تعیین شود نظام اثربخشی از چه متغیرهایی بیشترین تاثیر را دارد.

یافته ها:

روش 360 درجه برای ارزیابی کارکنان، تدوین شاخص های عمومی و اختصاصی برای ارزیابی اثربخشی، ایجاد همسویی فرهنگ سازمانی با راهبردهای سازمانی، طراحی سامانه های آموزشی و برنامه های یادگیری یکپارچه و توانمندسازی کارکنان.

نتیجه گیری:

سازمان های دفاعی با توجه به ساختار سازمانی، فرهنگ و فناوری های خود و تحولاتی که در محیط در حال رخ دادن است الگوی ارزیابی اثربخشی مخصوص به خود را دارند. نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران متناسب با فرهنگ و ارزش های اسلامی و ایرانی بر افزایش معنویت و در راستای آرمان های دینی و مذهبی به انجام ماموریت ها و سنجش اثربخشی می پردازند.