ارزیابی اثر محرک های زیستی و تنظیم کننده های رشدی بر خصوصیات کیفی و جوانه زنی بذورگاوزبان اروپایی (Borago officinalis L.) پس از انبارداری

به منظور بررسی اثر محیط رشد پایه مادری بر جوانه زنی بذور و رشد گیاهچه های گاوزبان اروپایی پس از انبارداری، آزمایشی به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دانشگاه محقق اردبیلی اجرا شد. تیمار ها شامل بذرهای حاصل از بوته های مادری محلول پاشی شده با اسید هیومیک (5/0 گرم در لیتر)، کیتوزان (1 گرم در لیتر)، اسید هیومیک + کیتوزان (5/0 گرم در لیتر + 1 گرم در لیتر)، اسید سالیسیلیک (4 میلی مولار)، اسید آسکوربیک (85/0 میلی مولار)، نیترات پتاسیم (20 میلی مولار) و شاهد بود. آزمون های جوانه زنی و رشد گیاهچه روی این بذرها طی دو دوره (بعد از برداشت و پس از پنج سال انبارداری) انجام گرفت. نتایج نشان داد در شرایط بدون انبارداری، بذرهای حاصل از بوته های مادری تیمار شده با محرک های زیستی و تنظیم کننده های رشدی، باعث افزایش جوانه زنی و رشد گیاهچه ها نسبت به بذرهای حاصل از تیمار شاهد گردید. در این شرایط، محلول پاشی بوته های مادری با اسید هیومیک+کیتوزان، با افزایش درصد و سرعت جوانه زنی، شاخص قدرت، طول و وزن خشک گیاهچه ها، بیشترین تاثیر را در بهبود خصوصیات جوانه زنی و رشد گیاهچه ها داشت. اگرچه انبارداری بذرها به مدت پنج سال، باعث کاهش قوه نامیه و قدرت بذرها گردید، اما محلول پاشی بوته های مادری، از طریق افزایش درصد قوه نامیه و شاخص قدرت بذر، از اثرات منفی انبارداری بر جوانه زنی کاسته و موجب افزایش درصد جوانه زنی، طول و وزن خشک گیاهچه ها شد. به طور کلی در بین تیمارهای بوته های مادری، محلول پاشی توام اسید هیومیک و کیتوزان را می توان به دلیل اثرات هم افزایی، بهترین تیمار برای بهبود زنده مانی بذر، خصوصیات جوانه زنی و رشد گیاهچه های گاوزبان دانست.