مولفه های رابط کاربر و اثر آن بر استفاده کاربران از وبگاه

پژوهش حاضر سعی دارد تا مولفه هایی از رابط کاربر را شناسایی کند که به منزله اجزاء کاربردی و دیداری آشنا و یا عناصر جدید، مورد توجه کاربر قرار گرفته اند. انتظار می رود که نتایج این پژوهش به طراحان رابط کاربر، متخصصان تعامل انسان- رایانه و انسان- اطلاعات کمک کند تا بر پایه یافته های به دست آمده از این پژوهش، مولفه هایی را در طراحی رابط کاربر به کار گیرند که ویژگی های لازم برای تمرکز چشم کاربران و در نهایت جلب توجه آن ها داشته باشند.

روش پژوهش: 

این پژوهش از نوع کاربردی و به روش اکتشافی است؛ جامعه آماری را دانشجویان تحصیلات تکمیلی (ارشد و دکتری) تمامی رشته های تحصیلی دانشگاه فردوسی مشهد تشکیل دادند. از نمونه گیری تصادفی برای گردآوری داده ها استفاده شد و فناوری ردیاب چشمی به کار گرفته شد. صفحات ویکی پدیا به عنوان تکلیف ها (محرک در آزمون ردیاب چشمی) استفاده شدند.

یافته‏ ها:

 تعداد خیره شدن ها در مولفه محتوا از گرافیک و مسیریابی به طور معنی داری کمتر، در مولفه گرافیک به طور معنی داری از مسیریابی کمتر و از ساختار بیشتر و برای مولفه مسیریابی بیشتر از ساختار است. در مجموع، بیشترین و کمترین میانگین تعداد خیره شدن ها، به ترتیب برای مولفه مسیریابی (0/87) و ساختار (0/34) بود. مدت خیره شدن ها در مولفه محتوا از گرافیک و مسیریابی به طور معنی داری کمتر، در مولفه گرافیک به طور معنی داری کمتر از مسیریابی و در نهایت برای مولفه مسیریابی بیشتر از ساختار است. در مجموع، بیشترین و کمترین میانگین مدت خیره شدن ها، به ترتیب برای مولفه مسیریابی (0/81) و محتوا (0/42) بود.

نتیجه‏ گیری:

 تغییر الگوهای طراحی باعث شده که کاربران توجه کمتری به عناصر محتوایی یک وبگاه داشته باشند و در عمل سایر مولفه های داخل یک وبگاه، توجه دیداری آن ها را به خود جلب می کند.