بررسی تاثیر برنامه ی حرکتی اسپارک و موسیقی بر رفتارهای کلیشه ای کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم

سابقه و هدف  :

حرکات کلیشه ای، یکی از علایم اصلی در کودکان مبتلا به اوتیسم می باشد و می‏تواند باعث اختلال در زندگی روزمره ی کودک شود. لذا مطالعه ی حاضر با هدف ارزیابی تاثیر برنامه ی حرکتی اسپارک (Spark) و موسیقی بر رفتار کلیشه ای کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم انجام شد.

 این مطالعه یک پژوهش نیمه تجربی از نوع قبل و بعد بود. نمونه ی مورد مطالعه،20 کودک 5 تا 12 سال دارای اختلال اوتیسم شهر بروجرد در سال 1399 بود که بر اساس معیارهای ورود وارد مطالعه شدند. ابتدا میزان رفتارهای کلیشه ‏ای توسط مقیاس (Gilliam Autism Rating Scale) GARS سنجیده شد. سپس مداخله شامل 24 جلسه برنامه ی حرکتی اسپارک (Spark) به همراه موسیقی به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه ی 45 دقیقه ای انجام شد. مجددا ابزار بلافاصله و یک ماه پس از مداخله تکمیل و نتایج به دست آمده با نتایج پیش آزمون مقایسه گردید.

 بنابر آنالیز واریانس با اندازه‏ های تکراری، بین میانگین نمره ی رفتار کلیشه‏ ای قبل از مداخله، بلافاصله بعد از مداخله و یک ماه بعد از مداخله، تفاوت معنی دار آماری وجود داشت (0/0001 = P،12/6 = (19، 1) F).

 نتایج نشان داد که برنامه ی حرکتی اسپارک (Spark) و موسیقی می تواند در کاهش رفتارهای کلیشه‏ ای کودکان مبتلا به طیف اوتیسم موثر باشد. بنابراین با توجه به ساده، موثر و ارزان بودن این فعالیت‏ ها، توصیه می شود به عنوان راهکاری برای بهبود زندگی اجتماعی این کودکان توسط مربیان و خانواده استفاده شود.