ارتباط بین جو اخلاقی و دیسترس اخلاقی با دل بستگی شغلی پرستاران شاغل در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی استان همدان در سال 1399

 امروزه به علت گسترش علوم و فناوری و رویارویی با مسایل اخلاقی گوناگون، پرستاران دیسترس اخلاقی بیشتری را تجربه می کنند. همچنین چارچوب رفتاری پرستاران و کیفیت خدمات ارایه شده به بیماران تحت تاثیر جو اخلاقی بیمارستانی است. دیسترس اخلاقی و جو اخلاقی حاکم بر بیمارستان بر دل بستگی شغلی پرستاران تاثیر دارد. این پژوهش با هدف بررسی ارتباط بین جو اخلاقی و دیسترس اخلاقی با دل بستگی شغلی پرستاران شاغل در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی استان همدان انجام شد.

مواد و روش ها:

 این پژوهش توصیفی-همبستگی روی 140 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی همدان انجام شد. ابزار گردآوری داده ها شامل فرم اطلاعات دموگرافیک، پرسش نامه جو اخلاقی بیمارستانی Olson (HECS)، دیسترس اخلاقی اصلاح شده (MDS-R) و دل بستگی شغلی Kanungo بود. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی در نرم افزار SPSS نسخه 23 تجزیه وتحلیل شد.

یافته ها:

 میانگین نمره شدت دیسترس 1.25±3.81 و تکرار دیسترس اخلاقی 1.3±2.6 بود. میانگین نمره جو اخلاقی 1.68 ± 3.91 و دل بستگی شغلی 1.1±3.31 به دست آمد. بین جو اخلاقی حاکم در بیمارستان و دل بستگی شغلی پرستاران رابطه معنادار مثبتی یافت شد (0.001>P ،0.41=r). بین شدت دیسترس اخلاقی پرستاران و دل بستگی شغلی آن ها رابطه معنادار منفی وجود داشت (0.03= P،0.36-=r).

نتیجه گیری:

 با توجه به یافته های پژوهش حاضر، می توان گفت که کاهش دیسترس اخلاقی و بهبود جو اخلاقی بیمارستان نقش مهمی در بهبود دل بستگی شغلی پرستاران دارد.