سنگ نگاری و کاربرد شیمی کانی‏ در دما- فشارسنجی آمفیبولیت‏ های کمپلکس دگرگونی جندق: شاهدی بر رویدادهای دیرینه‏ زمین‏ ساختی در ایران مرکزی

بر اساس شواهد صحرایی و سنگ نگاری با افزایش درجه دگرگونی، طیف گسترده ای از متابازیت ها در پی دگرگونی در رخسار‏ ه آمفیبولیت (دگرگونیM1) در خاور جندق تشکیل شده اند. بر اساس دما-فشارسنجی ‏ جفت کانی‏ های همزیست هورنبلند-پلاژیوکلاز، گستره دمایی 642-692 درجه سانتی گراد برای اپیدوت آمفیبولیت‏ ها و گستره دمایی 688-712 درجه سانتی گراد برای گارنت آمفیبولیت‏ ها و به ترتیب فشارهای 8  و 11 کیلوبار  به‏ دست آمد که با پهنه دمایی-فشاری از رخساره آمفیبولیت میانی تا آمفیبولیت بالایی همخوانی دارند. همچنین شواهد سنگ شناختی و فابریکی نشان دهنده وقوع فازهای دگرگونی دیگری در ارتباط با رخدادهای زمین شناسی در این منطقه هستند. با توجه به آثار دگرشکلی شکنا در آمفیبول ها و تشکیل اپیدوت و کوارتز در شکستگی ها، این سنگ ها دچار درجاتی از دگرگونی پسرونده و دگرشکلی در رخساره شیست سبز-آمفیبولیت پایینی (دگرگونیM2) شده اند. شکل گیری برگوارگی در این سنگ ها و جهت یافتگی کانی ها، جهت یافتگی ترجیحی تجمعات تیتانیت در امتداد برگوارگی و نیز تشکیل گارنت های شکل دار همزمان با زمین ساخت (سین تکتونیک) در این مرحله، گویای رخداد یک دگرگونی پیشرونده  آمفیبولیت - آمفیبولیت بالایی (دگرگونیM3) هستند. تشکیل کلریت و اکتینولیت در حاشیه بلورهای اولیه نشان می دهد این سنگ ها سرانجام تحت تاثیر شرایط رخساره شیست سبز (دگرگونیM4) قرار گرفته اند.