شناسایی عوامل موثر بر نارضایتی های اجتماعی و حقوقی زنان در زمان قرنطینه های بیماری کووید-19

شیوع بیماری کووید-19 بر همه جنبه های زندگی افراد تاثیر منفی گذاشت و از آنجایی که نقش زنان در جامعه شناخته شده است؛ هدف پژوهش شناسایی عوامل موثر بر نارضایتی های اجتماعی و حقوقی زنان در زمان قرنطینه های بیماری کووید-19 بود.

روش تحقیق پیمایشی- توصیفی می باشد. جامعه ی آماری شامل کلیه زنان شاغل در مشاغل آزاد و خانگی در شهر بندرعباس بود که در سال 1399 مشغول به کار بودند و در دوره کرونا مشاغل آن ها آسیب دید و تعداد آنها بنا بر استعلام از واحد اصناف شهر بندرعباس بالغ بر 10000 نفر بود. حجم نمونه از طریق جدول کرجسی مورگان به تعداد 373 نفر، به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب گردید. در این پژوهش از ابزار پرسشنامه محقق ساخته با 32 گویه و پنج مولفه عوامل قانونی (4 گویه)، عوامل سیاسی (7 گویه)، عوامل اقتصادی (7 گویه)، عوامل اجتماعی (7 گویه) و مشکلات (چالش های) حوزه شغلی (7 گویه) استفاده شد. در بخش آمار استنباطی از آزمون ضرایب مسیر t استفاده شد.

نتایج نشان داد که عوامل قانونی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و مشکلات حوزه شغلی از عوامل موثر بر نارضایتی های اجتماعی و حقوقی زنان در زمان قرنطینه های بیماری کووید-19 می باشند.

به طور کلی می توان نتیجه گرفت که قرنطینه در زمان شیوع و اپیدمی هر نوع بیماری همزمان دارای آثار مثبت و منفی می باشد و از راهکارهای کاهش آثار منفی شناخت عوامل موثر بر نارضایتی اجتماعی و حقوقی افراد جامعه می باشد که نیاز است مسیولان امر به این موارد توجه داشته باشند.