پیش بینی شادکامی دانش آموزان بر اساس باورهای فراشناختی و خودکارامدی آنان در مقطع متوسطه اول و دوم فراشبند

مقدمه و هدف :

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی شادکامی دانش آموزان بر اساس باورهای فراشناختی و خودکار آمدی آنان در مقطع متوسطه اول و دوم شهرستان فراشبند انجام شد.

روش شناسی پژوهش: 

روش تحقیق از نظر بعد هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی از نوع همبستگی است. وجامعه آماری نیز شامل تمامی دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان فراشبند که تعداد دانش آموزان دختر 1650 نفر و دانش اموز پسر 1500 نفر بوده است که جمعا 3150 نفر می باشند . بر اساس روش نمونه گیری در این تحقیق، ازروش نمونه گیری خوشه ای استفاده شده است.که ابتدا از میان مدارس متوسطه دوره اول و دوم ، چندین دبیرستان به صورت تصادفی (6دبیرستان دخترانه و 6 دبیرستان پسرانه) انتخاب گردید. و سپس در هر دبیرستان نیز یک کلاس انتخاب شد. در مجموع از بین کل دانش اموزان دختر وپسر، 197دختر و 149 نفر پسر انتخاب گردید. ابزار این تحقیق پرسشنامه گویه ای، پرسشنامه شادکامی آکسفورد ، پرسشنامه فرا شناخت ولز (1997) و پرسشنامه خودکارآمدی دانش آموز جینگ و مورگان (1999) مورداستفاده قرار گرفته است.

نشان داد که رابطه بین شادکامی دانش آموزان با باورهای فراشناختی و خودکارآمدی دانش آموزان معنی دار می باشد. (01/0 >P، 419/52=F)، این مدل 24 درصد واریانس باورهای فراشناخت و خودکارامدی را توجیه می کند. ضرایب نیز نشان داد که باورهای فراشناختی و خودکارآمدی، پیش بینی کننده معنی داری در سطح (01/0 >P) برای شادکامی هستند.

بحث و نتیجه گیری:

 باورهای فرا شناختی و شادکامی می توانند بطور معنی داری شادکامی دانش آموزان را پیش بینی کنند و سهم فراشناخت در این تحقیق بیشتر می باشد.