تحلیل رابطه ساختاری بین ادراک از رهبری دانش محور و عملکرد نوآورانه با نقش میانجی عملکردهای مدیریت دانش معلمان مدارس ابتدایی شهر اصفهان

هدف پژوهش حاضر، تحلیل رابطه ساختاری بین ادراک از رهبری دانش محور و عملکرد نوآورانه با نقش میانجی عملکردهای مدیریت دانش به روش همبستگی انجام شد. جامعه آماری پژوهش را معلمان مدارس ابتدایی در شهر اصفهان در سال 1396 تشکیل دادند که تعداد آن ها 810 نفر بود. 261 نفر با استفاده از جدول تعیین حجم نمونه کوهن، مانیون و موریسون (2000) و با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای مبتنی بر سهم انتخاب شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه رهبری دانش محور دانت و جیسوس (2015) با 6 گویه، پرسشنامه عملکرد نوآورانه زهرا و داس (1993) با 5 گویه، پرسشنامه خزانه مدیریت دانش داونپورت و همکاران (1998) با 13 گویه، پرسشنامه انتقال مدیریت دانش علوی و لیدنر (2001) با 8 گویه، پرسشنامه کاربرد مدیریت دانش علوی و تیوانا (2003) با 5 گویه، پرسشنامه ایجاد مدیریت دانش زهرا و بوگنر (1999) با 4 گویه، جمع آوری شد. یافته های پژوهش حاکی از آن بود که بین متغیرهای ایجاد مدیریت دانش، انتقال مدیریت دانش، کاربرد مدیریت دانش با عملکرد نوآورانه کارکنان؛ همچنین، بین رهبری دانش محور با فعالیت های مدیریت دانش رابطه معناداری وجود دارد (05/0>P). روابط ساختاری بین رهبری دانش محور و عملکرد نوآورانه با نقش میانجی عملکردهای مدیریت دانش از برازش مطلوبی بر اساس شاخص های درجه آزادی، کای اسکویر و برازش تطبیقی برخوردار است.