بتن خود ترمیم شونده، مصالحی تاثیرگذار در صنعت ساخت وساز

بتن به دلیل در دسترس بودن و مقرون به صرفه بودن به طور گسترده در صنعت ساختمان سازی در سراسر جهان استفاده می شود. بتن بخش خارجی بیشتر سازه ‌ها است که در برابر تخریب دایمی و هوازدگی آسیب‌پذیر است، به طوریکه امکان بازسازی ذاتی خواص مهندسی آن، نویدبخش پیشرفت‌ های بی ‌سابقه‌ای در جهت انعطاف‌پذیری سازه است. به دلیل ترک خوردگی، دوام بتن کاهش می یابد و بازرسی و نگهداری مکرر سازه های بتنی سخت و پرهزینه است. بنابراین، روش های خود ترمیمی، روش های شناخته شده ای برای توقف ترک خوردگی و بازیابی مقاومت و دوام بتن هستند. این مقاله، مروری بر روش ها و عوامل/ مواد خودترمیم موجود را با برجسته کردن کاربرد ها، انتقادات و عملکرد آنها در مطالعات مختلف منتشر شده، مورد بحث قرار می ‌دهد. توجه به کارایی مواد شفابخش از جمله اجزای بیوتکنولوژیکی، پلیمری و شیمیایی برای ترمیم ترک و بهبود استحکام، تمرکز اصلی است. همچنین روش های آزمایش، روش های ارزیابی برای محاسبه کارایی و مقایسه مواد خود ترمیم شونده و کارایی آنها مورد توجه قرار گرفته است.