معیارهای طراحی تاثیرگذار روی مشکلات رفتاری کودکان اوتیسمی در مدارس استثنائی

اختلال اوتیسم، اختلالی در رشد سیستم عصبی است که با نقص در تفکر، احساس و هیجان، باعث به وجود آمدن دامنه ای از مشکلات رفتاری در افراد مبتلا به این اختلال می شود. مطالعات نشان داده اند که معماری و طراحی مدارس می تواند آثار مثبتی روی بهبود مشکلات رفتاری این افراد داشته باشد. بنابراین، تشخیص اجزای معماری تاثیرگذار روی این مشکلات رفتاری برای معماران از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف از این پژوهش، شناسایی و اولویت بندی معیارها و زیرمعیارهای معماری تاثیرگذار برای مشکلات کودکان مبتلا به اوتیسم است. در این مقاله، از روش توصیفی- تحلیلی به عنوان روش تحقیق استفاده شده است. گروه تصمیم در این مطالعه از 20 معمار و مربی کودک با تجربه کافی در محیط آموزشی مخصوص کودکان مبتلا به اوتیسم تشکیل می شود. در این مقاله، مهم ترین معیارهای معماری با استفاده از روش دلفی شناسایی شدند که عوامل فیزیکی محیط و سازماندهی فضاها را در میان سایر عوامل به دست آمده از پس زمینه تحقیق شناسایی می کند. سپس، به منظور دسته بندی و ارزشیابی عوامل و آثار این معیارها از تکنیک دی مالتی پلکس فازی استفاده شد که نور، بافت و مصالح و عوامل آکوستیک در آن در رتبه های اول تا سوم رتبه بندی شده و هم چنین از نرم افزار مطلب و اکسل برای تحلیل یافته ها استفاده شد.