بررسی آماری و مقایسه وضعیت فعلی تخریب سرزمین در اقلیم ها و اکوسیستم های مختلف استان خوزستان

شناسایی اکوسیستم ها و اقلیم های آسیب پذیر به تخریب سرزمین و بیابان زایی یکی از اصول مهم در چارچوب حفاظتی است. در پدیده تخریب سرزمین، شناسایی مناطق حساس و تعیین نوع اقلیم تحت تاثیر تخریب سرزمین و همچنین ارزیابی آن با روش آسان و سریع به منظور آگاه سازی جوامع و پیشگیری از خطرات احتمالی موضوعی بسیار مهم است. هدف از این تحقیق بررسی آماری میزان تخریب در اقلیم ها و اکوسیستم های مختلف استان خوزستان است. بدین منظور نقشه وضعیت فعلی تخریب سرزمین (برگرفته از تصاویر MODIS سال 2011 و 2013)، نقشه نمونه برداری از استان به روش شبکه ای-تصادفی و نقشه کاربری اراضی و اقلیم در محیط GIS با همدیگر تلفیق شدند. پس از آماده سازی نقشه اقلیم ها و اکوسیستم های مختلف به صورت مجزا، به بررسی آماری میزان تفاوت تخریب با استفاده از تجزیه واریانس (Anova) و آزمون دانکن (DUNCAN) در محیط نرم افزار SPSS پرداخته شد. نتایج آماری نشان داد که بیشترین میزان تخریب سرزمین در اقلیم فراخشک و سپس خشک و کمترین میزان تخریب در اقلیم مدیترانه ای می باشد. همچنین بیشترین میزان تخریب سرزمین در اکوسیستم بیابان و سپس مرتع و کمترین میزان تخریب در اکوسیستم جنگل مشاهده گردید.